Symulacja polityczna

Nikodem Ignacy Kepp (ur. 11 stycznia 1999 roku w Gdańsku)

Życiorys:
Urodził się w Gdańsku, jako syn dziennikarki Sabiny Jurczak i Lekarza Gabriela Keppa. Dzieciństwo spędził w Gdańskiej dzielnicy Oliwa, jego ojciec był szanowanym lekarzem, ale naprawdę był potworem pijącym bardzo wiele alkoholu i znęcającym się nad rodziną. Tak to trwało aż jego ojciec pewnego dnia prawie zabił jego matkę, od tego czasu mieszkał z matką a z czasem z jej partnerką Anną. Skończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Został prawnikiem i zajmował się głównie sprawami przemocy w rodzinie. Później został działaczem na rzecz praw osób LGBT, Ekologii , wolnych sądów, i praw zwierząt. Został radnym i postanowił kandydować do parlamentu.

Życie prywatne:
Ma żonę Weronikę Kasprzak (ur. 2000), syna Jana (ur. 2024) i córkę Marcelinę (ur. 2030), Mieszka w Gdańsku.

Luiza Fronczewska jest córką pielęgniarki i budowlańca. Urodziła się w Siedlcach, tam chodziła do szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum. W 2014 roku została radną osiedla Młynarska. Rozpoczęła też studia ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 2019 roku ukończyła studia ekonomiczne. W 2023 roku stopień naukowy doktora. W latach 2018-2019 odbywała staże w Université Paris Ouest Nanterre La Défense. Opublikowała kilkanaście prac naukowych, które były poświęcone między innymi teorii pieniądza, ekonomii porównawczej i finansów.

Aktualnie studiuje ekonomię sektora publicznego na Wolnym Uniwersytecie Berlina. Jest stypendystką Fundacji im. Friedricha Eberta. Jej artykuły pojawiały się m.in. w „Dzienniku Gazecie Prawnej”, „Krytyce Politycznej”, „Tygodniku Przegląd”. Działa też w organizacjach pozarządowych z sektora kultury. Do SLD wstąpiła niedawno, jednak wcześniej bardzo ściśle współpracowała ze Zjednoczoną Lewicą, m.in. z Piotrem Szumlewiczem, Leokadią Oręziak w ramach Gabinetu Cieni Zjednoczonej Lewicy.

Karolina Grzegorczak (ur. 1 września 1995 roku w Bochni)- radna Rady Osiedla Dołuszyce od 2014 roku, nauczycielka matematyki w gimnazjum, przewodnicząca Klubu Młodego Nauczyciela.



Absolwentka Wydziału Fizyki Politechniki Krakowskiej oraz podyplomowych studiów z zakresu socjologii i zarządzania. W 2014 została radną Rady Osiedle Dołuszyce, sprawuje mandat do dzisiaj. Od 2020 roku nauczycielka w bocheńskim gimnazjum, a od 2021 przewodnicząca Klubu Młodego Nauczyciela. Od 2023 roku (wybory uzupełniające) poseł na Sejm z okręgu nr 74 (Bochnia).

Marcin Gulcz urodził się w Jarocinie, w 1975 roku. Jest wieloletnim nauczycielem geografii i podstaw przedsiębiorczości. Kilkakrotnie był zatrudniony na zastępstwo jako nauczyciel wiedzy o społeczeństwie. Jest prezesem jarocińskiego oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego, a także członkiem zarządu głównego ZNP w Warszawie. Kandydował z list Sojuszu Lewicy Demokratycznej do Sejmiku Wojewódzkiego Wielkopolskiego w 2010 roku, gdzie uzyskał blisko 2 tys. głosów. W latach 2014-2025 był członkiem Rady Miasta Jarocina. Był przewodniczącym Komisji Spraw Społecznych oraz członkiem Komisji Rozwoju. Działa w organizacjach pozarządowych z sektora kultury i edukacji obywatelskiej. Dwukrotnie wybierany Nauczycielem Roku przez serwis jarocinska.pl. Ma troje dzieci. Od 2025 roku poseł.

Caroline Hantzsch - urodziła się w 1997 roku w Berlinie (w dzielnicy Treptow-Köpenick). Jej rodzice byli pracownikami opieki społecznej. Ukończyła niemieckie szkoły. Ukończyła architekturę na Berlińskim Uniwersytecie Technicznym. Od 2023 roku prowadzi własne biuro architektoniczne. Ma podwójne obywatelstwo. Od 2018 jest członkiem SLD.

Od 17 roku życia zajmuje się działalnością polonijną. Jest zaangażowana m.in. w Polsko-Niemieckie Towarzystwo Literackie, Stowarzyszenie Inżynierów Polskich T.z czy Zjednoczenie Polaków w Berlinie. Pomaga też w tłumaczeniu dokumentów, załatwianiu spraw urzędowych Polakom przybywającym do Niemiec. Jest laureatką Nagrody Dialogu przyznawanej przez Federalny Związek Towarzystw Niemiecko-Polskich (Deutsch-Polnische Gesellschaft Bundesverband e. V.).

Szamir DeLeon pisze:Jest też absolwentem socjologii na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu.

Szamir DeLeon (ur. 26 października 1965 w Poznaniu)- polski polityk i samorządowiec, dziennikarz, publicysta, magister filozofii, działacz społeczny

Urodził się w Poznaniu. Jego rodzice byli nauczycielami akademickimi i podróżnikami. W Poznaniu też ukończył szkołę podstawową i liceum. Działał w Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. Ukończył studia z zakresu filozofii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest też absolwentem socjologii na UAM'ie.

W 1988 roku rozpoczął pracę dziennikarską w "Dzienniku Trybuna" i był też korespondentem "Neues Deutschland". W 1990 roku otworzył sieć księgarń "Leo", która odniosła dość spory sukces w woj. wielkopolskim. Jednak 4 lata później odsprzedał udziały zagranicznemu koncernowi, tłumacząc się "brakiem głowy do biznesów".

W 2004 roku współtworzył Ruch Odrodzenia Gospodarczego im. Edwarda Gierka. Od 2005 do 2007 roku był członkiem ROG'u.

W 2005 roku została wydana jego książka w języku niemieckim pt. "Absolutes Gehör", w której opisywał problemy inwigilacji przez służby publiczne oraz poszukiwał pozytywnych aspektów kontroli obywateli. Książka cieszyła się średnią popularnością. Sprzedała się w Niemczech z nakładem ok. 35 tysięcy, a w Austrii z nakładem ok. 1 tysiąca. Rok później, wydał tę książkę w języku polskim, ale okazała się ona klapą. Kupiło ją ok. 100 Polaków.

W 2008 roku został tłumaczem przysięgłym języka niemieckiego. W tym samym roku został członkiem Rady Osiedla Jeżyce. Był w niej przewodniczącym Komisji infrastruktury. W czasie Euro 2012 był stewardem. Był członkiem Rady Osiedle Jeżyce do 2014 roku.

W 2014 roku z niepowodzeniem kandydował do Rady Miasta Poznania z list Twojego Ruchu. W 2018 roku również kandydował do Rady Miasta Poznania, tym razem z list Zjednoczonej Lewicy. Otrzymał mandat. Był Wiceprzewodniczącym Komisji Gospodarki Komunalnej i Polityki Mieszkaniowej, Komisji Ochrony Środowiska i Zieleni Miejskiej oraz Wiceprzewodniczącym Klubu Radnych Zjednoczonej Lewicy. W 2022 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Od 2022 roku pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Gospodarki Komunalnej i Polityki Mieszkaniowej, Wiceprzewodniczącego Komisji Polityki Przestrzennej i Wiceprzewodniczącego Klubu Radnych Zjednoczonej Lewicy. Na początku 2023 roku został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Pod koniec 2023 roku został Sekretarzem Generalnym SLD. Rok później został przewodniczącym SLD i premierem Gabinetu Cieni Zjednoczonej Lewicy. W 2025 roku wygrał w okręg nr 43 (Poznań) wybory do Senatu w pierwszej turze. Zrzekł się mandatu radnego. Zdobył 63% głosów (163 151 głosów). W wyborach do Sejmu startował z okręgu nr 218 Poznań (Grunwald, Jeżyce) i pierwszego miejsca na liście krajowej Zjednoczonej Lewicy. W JOW'ie zdobył 68,7% głosów (94 831 głosów), a na liście krajowej 3 080 883 głosów, co stanowiło 23,1% wszystkich oddanych w tych wyborach głosów. 7 kwietnia 2026 roku został desygnowany na Prezesa Rady Ministrów, a 21 kwietnia został powołany rząd Szamira DeLeona. Gabinet DeLeona działał do 23 sierpnia 2027 roku, ale z powodu kłopotów zdrowotnych zawiesił działalność.

Autor wielu raportów dla Fundacji im. Róży Luksemburg, Fundacji im. Heinricha Bölla, Fundacji im. Friedricha Eberta i Fundacji Feminoteka. Teksty DeLeona pojawiały się również w takich czasopismach jak: "Praktyka Teoretyczna', "Krytyka Polityczna", "Bez Dogmatu" i "Przegląd". Współpracował z serwisem lewica.pl i strajk.eu. Otwierał Świetlicę Krytyki Politycznej w Poznaniu. Dosyć często bywał uczestnikiem debat w klubo-księgarni anarchistycznej "Zemsta".

Ma żonę i 2 dzieci.

Julia Sapieha, ukr. Юлія Сапіга (ur. 27 listopada 1963 r. w Iwano-Frankiwsku) - polska ekonomistka i działaczka polityczna ukraińskiego pochodzenia.



Dzieciństwo
Jej ojciec Wołodymyr Sapieha i matka Maria Sapieha, z domu Melnyk, urodzili się w 1918 i 1920 roku w Stanisławowie leżącym wówczas w granicach Polski. W wieku nastoletnim wyrażali zainteresowanie ukraińskim ruchem nacjonalistycznym, a w 1939 aktywnie wspierali radziecką aneksję Zachodniej Ukrainy, łącząc z nią nadzieje na zjednoczenie ukraińskich ziem. W początkowym okresie wojennym popierali niemiecką okupację, upatrując w niej szansę na ukraińską niepodległość. Później jednak ponownie stali po stronie komunistycznych władz. Oboje ukończyli studia inżynierskie. W 1963 r. urodziła im się pierwsza i jedyna córka Julia, a rok później wyjechali z nią do Polski w ramach wymiany kadry specjalistycznej między PRL a ZSRR. W 1991 r. wrócili do niepodległej Ukrainy.

Działalność polityczna
Julia Sapieha w latach 1981-1989 należała do Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, a od 1986 aż do rozwiązania - do PZPR. Później wstąpiła do SdRP., a po jej likwidacji - do SLD.

W 1986 r. ukończyła Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie.

Poglądy
Określa siebie jako "demokratyczną komunistkę". Jest zwolenniczką powszechnej nacjonalizacji przemysłu i powrotu do gospodarki centralnie planowanej. Popiera idee państwa laickiego, powszechnej emancypacji mniejszości seksualnych i kobiet, a także prawa zwierząt. Domaga się uchwalenia nowej konstytucji z nowym ustrojem. W wywiadzie z 2013 r. dla organu partyjnego szwedzkiej Partii Lewicy powiedziała: "jeśli wybory nie przyniosą zasadniczych zmian, to i wy, i my, musimy wziąć sprawy w swoje ręce i obalić demokrację burżuazyjną". Wielu odebrało to jako nawoływanie do komunistycznej rewolucji, czemu Julia Sapieha nie zaprzeczyła.

Życiorys
Tomasz Szeja – ur. 8 kwietnia 1983r. w Piekarach Śląskich, jego ojciec Wincenty był z zawodu górnikiem, a matka Barbara ekonomistką. Całą swoją młodość spędził w rodzinnej miejscowości.
Ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, pracował jako górnik.
2005r. zatrudniony w Kopalni „KWK Halemba-Wirek”, doszedł do stanowisko zastępcy dyrektora ds. produkcji. Od 2012r. pracował w zarządzie Kompani Węglowej. Obecnie jest wykładowcą na AGH i pracuje w firmie zajmującą się eksportem polskich maszyn.

Kariera polityczna

Swoją karierę polityczną Tomasz Szeja rozpoczął już na studiach, gdzie działał w wielu organizacjach pozarządowych. W 2006 rok został wybrany radnym miasta Piekary Śląskie, po 4 latach zaangażowania w kolejnych wyborach zostaje wybrany prezydentem miasta. Jako najmłodszy prezydent tego miasta, po 4 latach postanawia nie kandydować do kolejnych wyborów, które wygrywa desygnowana przez niego Sława Umińska-Duraj.

Laura Novak- urodzona 15 listopada 1990 roku w Zielonej Górze. Absolwentka stosunków międzynarodowych na UW(2009-14). Podczas studiów odbyła praktyki i staże w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych(2012), Ambasadzie RP w Kopenhadze(2013), Konsulacie RP w Barcelonie(2015). posiada uprawnienia tłumacza języka angielskiego(2015). Obecnie pracuje w firmie konsultingowej oraz jako fotomodelka(od 2011) Była działaczka ZHP, uczestniczka Manif i akcji promujących profilaktykę badań.Od 2011 działaczka Federacji Młodych Socjaldemokratów, od lutego 2017 wiceprzewodnicząca SLD. Przeciwniczka Unii Europejskiej w obecnym kształcie, którą uznaje za projekt polityczny integrujący rządy i ułatwiający korporacjom transfer kapitału, nie zaś życie zwykłym ludziom. Zwolenniczka państwa opiekuńczego, aktywnej roli państwa w gospodarce. Zwolenniczka liberalizacji ustawy antyaborcyjnej. Jest agnostyczką/Jej dziadek Vaclav Novak był pracownikiem ambasady Czechosłowacji w Warszawie. Prywatnie jest osobą stanu wolnego. Rodzice Jan i Irmina są nauczycielami . Ma młodszą siostrę Olgę 19 lat, także działaczkę FMS i studentkę romanistyki. Prywatne zainteresowania Laury Novak to historia i muzyka. Uprawia tenis i jazdę na motorze.

Paulina Kochman (ur. 18 stycznia 1978 w Warszawie) - polska polityk, posłanka na Sejm RP VII kadencji, arabistka.

Edukacja
Po ukończeniu Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie przyjęta została na arabistykę na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 2001 obroniła pracę magisterską dotyczącą średniowiecznej poezji regionu Maghrebu.

Poglądy
Jako nastolatka odznaczała się radykalną lewicowością, fascynowali ją Che Guevara i Lenin. Z biegiem lat jej poglądy straciły impet, dziś określa się jako demokratyczna socjalistka. Popiera niepodległość Palestyny; dawniej uważała, że Państwo Izrael należy zlikwidować, dziś stawia mniej radykalne tezy, wskazując jedynie na konieczność uznania przez Izrael niepodległości Palestyny z Jerozolimą jako jej stolicą i z korytarzem łączącym Strefę Gazy i Zachodni Brzeg.

Zdecydowana przeciwniczka rasizmu, seksizmu, homofobii i islamofobii. Opowiada się za rozszerzeniem Unii Europejskiej o wszystkie państwa leżące nad Morzem Śródziemnym (w tym państwa afrykańskie, Turcję, Izrael, niepodległą Palestynę), a także Bałkany, Ukrainę, Armenię i Gruzję. Unia w jej przekonaniu miałaby mieć charakter socjalistycznej federacji, której wszystkie państwa członkowskie prowadziłyby wspólną politykę gospodarczą (nastawioną na ogromne inwestycje w państwach gorzej rozwiniętych), zagraniczną, wewnętrzną. Przeciwnicy Kochman wskazują, że jej wizja Unii to tak naprawdę propozycja restauracji Związku Radzieckiego.

Kochman jest zwolenniczką zdecydowanego zwiększenia roli związków zawodowych w życiu politycznym. Uważa, że powinny mieć w parlamencie swoje przedstawicielstwo proporcjonalne do liczby członków, a projekty przez nie zgłaszane nie mogłyby być odrzucane w I czytaniu.

Działalność publiczna
Od 2010 w Radzie OPZZ Województwa Mazowieckiego. Do SLD wstąpiła bezpośrednio przed wyborami parlamentarnymi w 2011. Z 2. miejsca na warszawskiej liście Sojuszu dostała się do Sejmu.

Życie prywatne
Bezdzietna, panna. Ma młodszego o 2 lata brata Piotra.

Stefan Józef Lorentz (ur. 16 czerwca 1965 roku w Szczytnie) - polski działacz lewicowy, redaktor 'Przeglądu' oraz znany pisarz literatury science - fiction i grozy nagrodzony wieloma nagrodami. W latach 2002 - 2010 sprawował funkcję Wójta Gminy Dźwierzuty.

Swoje dzieciństwo spędził w podszczycieńskiej miejscowości Dźwierzuty. W wieku 25 lat ukończył studia ekonomiczne na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Po studiach wrócił na Mazury i przez 2 lata prowadził księgarnię pracując jednocześnie nad swoją pierwszą książką. W 1992 roku jego debiut pt. 'Antemurale' opowiadający o losach detektywa Wolszy w postnuklearnym PRLu zdobyła uznanie krytyków literackich w Polsce, zaś rok później jego książka powędrowała na Białoruś, Ukrainę i Niemcy. W 1994 roku wydał zbiór opowiadań grozy pt. 'Przez pęknięcia w lustrze' oraz powieść 'Gambit Prometeusza', która zwróciła uwagę samego Stanisława Lema. Nazwał on Lorentza 'polskim Philipem K. Dickiem'.

W 1995 roku związał się z Polską Partią Socjalistyczną, zaś w 1996 roku został szefem lokalnych struktur w Szczytnie. Tam działał również jako społecznik organizując akcje charytatywne. W 1997 roku startował bezskutecznie do parlamentu z list Unii Wolności. Po swojej klęsce związał się z tygodnikiem 'Przegląd Tygodniowy' (obecnie 'Przegląd'), gdzie publikował felieton skierowane przeciwko rządowi Jerzego Buzka. Krytykował go za nieprzemyślaną reformę administracyjną (głównie za stworzenie powiatów) i edukacyjną. Jego popularność w całym powiecie szczycieńskim pozwoliła mu na zwycięstwo w wyborach na Wójta Gminy Dźwierzuty. Przez 8 lat zwiększył liczbę inwestycji w gminie, dokonał rewitalizacji większości budynków oraz remontu dróg gminnych kosztem wysokiego zadłużenia, za co był krytykowany przez opozycję w Radzie Gminy. Głośnym echem odbiła się w Polsce sprawa dotycząca jego polecenia zdjęcia krzyży z biur Urzędu Gminy, przez co zaskarbił sobie nienawiść ze strony środowisk prawicowych i kościelnych.

W 2011 roku wystartował w wyborach parlamentarnych z list SLD i tego czasu sprawuje mandat poselski. W 2012 roku założył Stowarzyszenie Ruch Społeczny 'ATAK', którego jest prezesem. Stowarzyszenie to nazywane jest 'lewicowym KoLibrem'.