Symulacja polityczna

Wizyta Marszałek Sejmu Oliwii Popowskiej na Litwie

Marszałek Sejmu RP Oliwia Popowska udała się z oficjalną wizytą zagraniczną na Litwę. W Wilnie spotkała się z prezydentem Gitanasem Nausedą oraz premier Ingridą Šimonyte, a także z przewodniczącą Seimasu Viktoriją Čmilyte-Nielsen.

W pierwszym dniu wizyty w Republice Litewskiej marszałek Sejmu Oliwia Popowska spotkała się z przewodniczącą Seimasu Viktoriją Čmilyte-Nielsen, a także prezydentem Gitanasem Nausedą oraz premier Ingridą Šimonyte. Po południu w ambasadzie polskiej w Wilnie rozmawiała z Polakami zamieszkałymi na Litwie. Rozmowa marszałek Oliwii Popowskiej z przewodniczącą Seimasu Viktoriją Čmilyte-Nielsen dotyczyła m.in. współpracy dwustronnej na szczeblu parlamentarnym, a także kwestii bezpieczeństwa. Rozmówczynie poruszyły także temat postulatów mniejszości polskiej, dotyczących m.in. nauki języka ojczystego i pisowni nazwisk.

– Polska i Litwa historycznie zawsze były rodzeństwem. Rodzeństwo ma między sobą trudne momenty, ale ma też wiele pięknych. Naszym zadaniem jest dzisiaj, w tej bezprzykładnie trudnej sytuacji, w jakiej się wspólnie znaleźliśmy, przyspieszenie procesów szukania rozwiązań w obszarze tego wszystkiego, co nas dzieli, żeby jak najwięcej zrobić w tych obszarach, które nas łączą. Polska jest obecnie w procesie odbudowywania swojej silnej pozycji, tej pozycji, która Polsce powinna przypadać w UE, w Sojuszu Północnoatlantyckim i we wszystkich innych formatach. Chcę zapewnić, że Litwa, państwa bałtyckie, zawsze będą naszym strategicznym partnerem w budowaniu europejskiego i światowego bezpieczeństwa – podkreśliła na wspólnej konferencji prasowej Popowska.

Tego samego dnia Popowska spotkała się także z prezydentem Litwy Gitanasem Nausedą i premier Ingridą Simonyte. Jak powiedziała w rozmowie z dziennikarzami, głównym tematem rozmów z litewskimi politykami była kwestia wzmacniania dwustronnej współpracy Warszawy i Wilna na rzecz bezpieczeństwa. Podczas spotkań z litewskimi politykami Marszałek Sejmu podkreślała, że niezbędne jest rozwiązanie we wzajemnych relacjach kwestii takich jak problemy mniejszości polskiej na Litwie. – Zostałam zapewniona, ze jest szczera intencja z litewskiej strony, żeby z tymi postulatami uczciwie się zmierzyć i żeby je zrealizować. Położyliśmy dzisiaj pierwszy zrąb w obszarze dyplomacji parlamentarnej pod budowę naszej polityki północnej, który to wątek chcielibyśmy rozwijać – podsumowała.

Po południu w ambasadzie polskiej w Wilnie marszałek Sejmu spotkała się z mieszkającymi na Litwie Polakami. Jak podkreśliła, są oni lojalnymi obywatelami Litwy, ale są też Polakami, którzy przenoszą polskość na następne pokolenia. Marszałek Sejmu zapewniła uczestników spotkania, że będzie walczyła o to, by wszystkie prawa mniejszości polskiej na Litwie były respektowane. – Jestem przekonana, że tylko uregulowanie sytuacji Polaków mieszkających na Litwie sprawi, że ten projekt nowego rozdziału unii polsko-litewskiej może być rzeczywiście perfekcyjnie rozegrany – zaakcentowała.

Głównym punktem drugiego dnia podróży Marszałka Sejmu na Litwę była wizyta na Uniwersytecie Wileńskim. Po zwiedzeniu biblioteki i rozmowie z rektorem uczelni Rimvydasem Petrauskasem Popowska spotkała się ze studentami Instytutu Stosunków Międzynarodowych i Politologii oraz Wydziałów Prawa, Historii, Filologii, Filozofii i Komunikacji. – Od polityków XXI w. powinniśmy oczekiwać poczucia realizmu. My, politycy, powinniśmy być pragmatykami. Powinniśmy wiedzieć, na jakim świecie żyjemy, jakie są zagrożenia, problemy – wskazała Popowska. Marszałek odwiedziła też wileńskie nekropolie. Na cmentarzu na Antokolu złożyła wieniec przed pomnikiem Obrońców Wolności oraz przy krzyżu upamiętniającym żołnierzy Wojska Polskiego poległych w wojnie polsko-bolszewickiej. Na cmentarzu na Rossie złożyła kwiaty przy Mauzoleum Matki i Serca Syna oraz w Kaplicy Powstańców Styczniowych.

Nie żyje emerytowany papież Franciszek


W wieku 100 lat zmarł Franciszek, emerytowany papież. Jorge Mario Bergoglio swój urząd sprawował od 13 marca 2013 do 13 stycznia 2023 roku, kiedy to zrezygnował z posługi biskupa Rzymu i przeszedł na emeryturę. Ostatnie lata życia spędził jako emerytowany papież, mieszkając w klasztorze w Ogrodach Watykańskich.

O śmierci Franciszka poinformował w sobotnie przedpołudnie dyrektor biura prasowego Watykanu Matteo Bruni. "Z żalem informuję, że papież emeryt, Franciszek, zmarł dziś o 9.34 w klasztorze Mater Ecclesiae w Watykanie. Dalsze informacje zostaną przekazane tak szybko, jak to będzie możliwe" - przekazał w pisemnym oświadczeniu.

Funkcję głowy Kościoła katolickiego sprawował przez niespełna dziesięć lat. W 2023 roku abdykował podobnie jak jego poprzednik Benedykt XVI. Jego następcą został Amerykanin Pius XIII, który papieżem jest do dziś.

Franciszek od dawna miał problemy ze zdrowiem, z których powodu abdykował w 2023 roku. W ostatnich latach życia poruszał się na wózku inwalidzkim. W grudniu ubiegłego roku obchodził setne urodziny, które hucznie uczczono w Watykanie. Zwracano wówczas uwagę, że Franciszek jest pierwszym papieżem, który dożył takiego wieku, pobijając dotychczasowy rekord swojego poprzednika Benedykta XVI, który zmarł w wieku 95. lat w 2022 roku.

Minister Hanna Kwiecień z wizytą w Tajlandii i Wietnamie

Minister spraw zagranicznych Hanna Kwiecień odbyła wizytę w regionie Azji Południowo-Wschodniej. Wizyty w Tajlandii i Wietnamie były okazją do przeprowadzenia rozmów politycznych z kluczowymi partnerami Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) oraz wsparcia udziału polskich firm w wydarzeniach biznesowych.

W Bangkoku delegacja wraz z grupą ponad dwudziestu polskich firm z branży rolno-spożywczej oraz zielonych technologii, wzięła udział w I Tajlandzko-Polskim Forum Biznesowym. Ważnym elementem wsparcia polskiego biznesu był również udział minister Hanny Kwiecień w targach Thaifex - największej regionalnej imprezie sektora rolno-spożywczego w Azji Południowo-Wschodniej. Podczas targów minister dokonała uroczystego otwarcia polskiego stoiska narodowego organizowanego przez Agencję Modernizacji Rolnictwa, na którym swoją ofertę zaprezentowało szesnaście polskich firm, a także przeprowadziła rozmowy z tajskimi inwestorami.

Polepszanie polsko-tajlandzkich relacji politycznych, stan i perspektywy współpracy dwustronnej w obszarze handlu, inwestycji, nowych technologii, edukacji, a także kwestie regionalne były głównymi tematami rozmów z minister spraw zagranicznych Tajlandii Arjaree Sriratanaban.

Podczas wizyty w Tajlandii szefowa polskiej dyplomacji spotkała się także z przedstawicielami działających w tym kraju organizacji pozarządowych, w tym Asia Foundation oraz The Border Consorcium, która współpracuje z Ambasadą RP w Bangkoku w realizacji projektów polskiej pomocy rozwojowej na rzecz uchodźców z Mjanmy. Minister odwiedziła również szkołę im. J. Korczaka w Bangkoku, która od wielu lat jest beneficjentem polskiej pomocy rozwojowej. Szkoła zajmuje się kształceniem dzieci i młodzieży z rodzin uchodźczych z Mjanmy, Kambodży i Laosu.

Głównym celem wizyty minister Kwiecień w Hanoi były polsko-wietnamskie konsultacje polityczne z udziałem minister spraw zagranicznych Wietnamu, Le Thi Thu Hang. W trakcie konsultacji omówiono kwestie dotyczące dwustronnej agendy politycznej, w tym planowanych spotkań wysokiego szczebla, a także kluczowych aspektów współpracy handlowej, inwestycyjnej, współpracy w obszarze innowacji, nauki i edukacji, a także relacji międzyludzkich, w tym roli społeczności wietnamskiej w Polsce w budowie więzi pomiędzy Polską i Wietnamem. Konsultacje były również okazją do wymiany poglądów dotyczących kwestii regionalnych, relacji z ASEAN i możliwościach współpracy na forach wielostronnych.

Podczas wizyty w Wietnamie szefowa polskiego MSZ spotkała się także z przedstawicielami Centralnej Komisji Spraw Zagranicznych Komunistycznej Partii Wietnamu, na czele z pierwszą wiceprzewodniczącą Komisji, Nguyen Thi Hoang Van. Wzięła ponadto udział w spotkaniu z przedstawicielami wietnamskiej społeczności absolwentów polskich uczelni. Szacuje się, że łączna liczba absolwentów polskich uczelni w Wietnamie wynosi ponad 4 tysiące osób.

Pierwsze wizyty zagraniczne premier Dominiki Olszewskiej
Szefowa rządu z wizytą w Niemczech, Francji i Brukseli

Premier Dominika Olszewska zakończyła swoją intensywną podróż dyplomatyczną, odwiedzając Niemcy, Francję i Brukselę, gdzie odbyła szereg kluczowych spotkań z europejskimi liderami.

Wizyta w Niemczech

Pierwszym przystankiem była stolica Niemiec, Berlin, gdzie premier Olszewska spotkała się z kanclerzem Friedrichem von Bismarckiem. Spotkanie odbyło się w przyjaznej atmosferze, a głównymi tematami rozmów były współpraca gospodarcza, kwestie energetyczne oraz bezpieczeństwo w Europie. Premier Olszewska podkreśliła znaczenie partnerstwa polsko-niemieckiego, zwracając uwagę na konieczność zacieśnienia współpracy w obliczu rosnących wyzwań globalnych.

Politycy omówili między innymi kwestie związane z równoprawnym i wzajemnym traktowaniem się – w tym naukę języka polskiego w Niemczech i naukę języka niemieckiego w Polsce. Skupili się także na kwestiach gospodarczych. – Jestem bardzo zbudowana rozwijającymi się gospodarczymi, handlowymi, inwestycyjnymi relacjami polsko-niemieckimi. Mamy coraz więcej kontaktów nawet na poziomie małych i średnich firm. Niemcy są dla Polski najważniejszym partnerem handlowym – poinformowała premier Olszewska.

Rozmowy we Francji

Następnie premier Olszewska udała się do Paryża, gdzie spotkała się z premier Élisabeth Borne. Dyskusje koncentrowały się na kwestiach klimatycznych oraz współpracy w zakresie technologii i innowacji. Olszewska i Borne zgodnie stwierdziły, że przyszłość Europy zależy od inwestycji w zrównoważony rozwój i nowoczesne technologie. Premier Olszewska wyraziła także poparcie dla wspólnych działań na rzecz wzmocnienia europejskiego sektora obronnego.

Szefowa polskiego rządu powiedziała jednocześnie, że Polska i Francja przygotowują się do nowego rozdziału we wzajemnych relacjach i poinformowała, że trwają prace nad nowym traktatem o wzajemnych relacjach polsko-francuskich, który zastąpi traktat z 1991 roku. - Określi ramy naszej współpracy we wszystkich obszarach, niezależnie od tego, czy będzie to obronność, energetyka, czy współpraca naukowa, językowa i kulturalna. Te różne tematy, które leżą w centrum stosunków francusko-polskich, są częścią sektora strategicznego i są kluczowe dla przyszłości naszego kontynentu. Dlatego nasza współpraca jest tak ważna we wszystkich obszarach – mówiła Olszewska.

Spotkania w Brukseli

Ostatnim etapem podróży premier Olszewskiej była Bruksela, gdzie odbyła spotkania z przewodniczącą Komisji Europejskiej Sanną Marin oraz sekretarz generalną NATO Anną Radziwiłł-Schmidt. Rozmowy z przewodniczącą Marin dotyczyły przyszłości Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem polityki migracyjnej oraz strategii rozwoju gospodarczego. Obie liderki podkreśliły potrzebę solidarności i współpracy między państwami członkowskimi. - Słowa, które ilustrują ideę solidarność - "Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego", są podstawą filozofii nowoczesnej Europy i najważniejszą wartością współczesnej Polski. To wymaga zdeterminowanych działań na rzecz wspólnoty europejskiej, szczególnie w kontekście zagrożeń - powiedziała premier Olszewska.

Spotkanie z sekretarz generalną NATO, Anną Radziwiłł-Schmidt, skupiło się na kwestiach bezpieczeństwa i stabilności w regionie. Premier Olszewska wyraziła pełne poparcie Polski dla inicjatyw NATO mających na celu wzmocnienie wschodniej flanki sojuszu oraz omówiono wspólne ćwiczenia wojskowe i programy modernizacji sił zbrojnych. Radziwiłł-Schmidt wyraziła zadowolenie z faktu, że Polska od dłuższego czasu w kolejnych budżetach utrzymuje wysoki wskaźnik wydatków PKB na obronę narodową.

Podsumowując, wizyta premier Dominiki Olszewskiej była znaczącym krokiem w umacnianiu relacji Polski z kluczowymi partnerami w Europie. Wszystkie spotkania przebiegły w duchu konstruktywnego dialogu i współpracy, co daje nadzieję na dalszy rozwój i zacieśnianie więzi między państwami.

Polska triumfuje w Mińsku. Maja zwyciężczynią Eurowizji

Widzowie z Europy i całego świata zdecydowali - przyszłoroczna Eurowizja po raz trzeci odbędzie się w Polsce! Reprezentująca nasz kraj Maja zdobyła najwięcej punktów od jury oraz telewidzów, zapewniając sobie zwycięstwo i kryształowy mikrofon.

Bez większego zaskoczenia zakończył się sobotni finał 81 Konkursu Piosenki Eurowizji w Mińsku. Na pierwszym miejscu uplasowała się faworytka bookmacherów, reprezentująca Polskę Maja. Jej piosenka, "Mon Amour", zajęła pierwsze miejsce zarówno w głosowaniu jury, jak i w głosowaniu telewidzów. Podczas sobotniego koncertu wystąpili przedstawiciele 25 krajów, w tym 19 uczestników półfinału, przedstawiciele krajów tzw. "Wielkiej Piątki" (tj. Francji, Hiszpanii, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch) oraz reprezentant gospodarza (Białorusi). O wynikach zadecydowali jurorzy i telewidzowie ze wszystkich krajów rywalizujących w konkursie, jak i telewidzowie z krajów nieuczestniczących ("reszta świata").

Po zakończeniu głosowania, w miarę napływania wyników z kolejnych krajów szybko stało się jasne, że o zwycięstwo walczyć będą Polska, Szwajcaria i Francja. Ostatecznie Polska uzyskała 12 punktów od 19 krajów w głosowaniu jury oraz od 16 krajów w głosowaniu telewidzów (m.in. od Białorusi, Ukrainy, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Irlandii), zdobywając w sumie 597 punktów. Na drugim miejscu uplasowała się Szwajcaria, która uzyskała 503 punkty, natomiast trzecie miejsce przypadło reprezentantce Francji, która zdobyła 451 punktów. Oznacza to, że kryształowy mikrofon - główne trofeum konkursu - powędrowało do reprezentantki Polski.

W trakcie otwarcia koncertu finałowego tradycyjnie odbyła się parada flag finalistów, naznaczona białoruskimi hitami muzycznymi. Ciąg występów interwałowych zakończyła zwyciężczyni zeszłorocznej Eurowizji, śpiewając zwycięską piosenkę oraz swój najnowszy singiel. Sobotni finał swoją obecnością uświetnili goście specjalni - na honorowej trybunie pojawiła się wielka księżna Emilia i jej mąż, król-senior Michał II, a także królewicz Karol i była premier RP Marta Fornero-Piotrowska, matka reprezentantki Polski. Od jakiegoś czasu spekuluje się, że najstarszy syn króla Michała i królowej Marii jest związany z córką byłej szefowej polskiego rządu - para pojawiła się razem na niedawnym ślubie wielkiej księżnej Emilii i króla Michała i jest widywana wspólnie na salonach.

Zwycięstwo Polski zostało bardzo dobrze przyjęte w kraju - hashtagi związane z konkursem, a także z jego zwyciężczynią, długo utrzymywały się w czołówce social mediów. Zwycięstwa Mai pogratulowali poprzedni polscy reprezentanci - Margaret i zespół Clödie. Na swoim personalnym koncie na X (dawniej Twitter) gratulacje złożyła również sekretarz generalna NATO Anna Radziwiłł-Schmidt, która od lat nie kryje, że jest wielką fanką Eurowizji. - Trzecie zwycięstwo dla Polski! Gratulacje Maja, jesteśmy dumni! - napisała była polska premier. Gratulacje złożyła również minister edukacji i kultury Wiktoria Wiedeńska, wyrażając zadowolenie że jeden z najważniejszych europejskich festiwali piosenki w przyszłym roku odbędzie się w Polsce.

W związku ze zwycięstwem Mai, po raz trzeci Eurowizja odbędzie się w Polsce - w 2019 roku, po zwycięstwie Margaret, konkurs przeprowadzono we Wrocławiu, natomiast w 2029 roku dzięki zwycięstwu Clödie widowisko muzyczne odbyło się w Krakowie. Tym razem spekuluje się, że przyszłoroczny konkurs mógłby odbyć się w Gdańsku, Warszawie lub Szczecinie. Prezydenci tych miast - Aleksandra Dulkiewicz, Helena Leszczyńska i Przemysław Słowik - zapowiedzieli, że będą rozważać możliwość zgłoszenia kandydatur. Jak wskazują, byłoby to bardzo wymagające przedsięwzięcie, niosące jednak za sobą duże korzyści ekonomiczne, a także turystyczne, jak pokazały poprzednie edycje zorganizowane w naszym kraju.

Konkurs Piosenki Eurowizji jest najpopularniejszym z najdłużej trwających programów telewizyjnych na świecie, a także jednym z najchętniej oglądanych niesportowych wydarzeń międzynarodowych na świecie. Wydarzenie corocznie ogląda ok. 100–600 mln widzów.

Polka wśród faworytek do zwycięstwa w Eurowizji

Tegoroczna reprezentantka Polski na Konkursie Piosenki Eurowizji, Maja Piotrowska - występująca pod swoim pierwszym imieniem - bez problemu przeszła do sobotniego finału konkursu i znajduje się wśród faworytów do zwycięstwa. Czy przyniesie Polsce trzecią wygraną, po Margaret w 2018 i Clödie w 2028 roku?

W trakcie 81. Konkursu Piosenki Eurowizji, który w tym roku już po raz drugi odbywa się w Mińsku, polska reprezentantka Maja znajduje się w czołówce bookmacherów do wygrania sobotniego finału. Jej piosenka, "Mon Amour", śpiewana aż w trzech językach - polskim, włoskim i angielskim - bije rekordy popularności na europejskich listach przebojów, co zapewniło jej łatwy awans z wtorkowego półfinału. Polska wokalistka uzyskała również najwięcej punktów od Stowarzyszenia Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji (OGAE), zdobywając ich 363, o 10 wyprzedzając reprezentanta Szwajcarii. Zdobyła także przyznawaną przez komentatorów konkursu Nagrodę Artystyczną im. Marcela Bezençona. Dwójka pozostałych faworytów to reprezentanci Francji i Szwajcarii.

W ostatnich latach dość popularnym trendem stało się wysyłanie przez państwa uczestniczące w konkursie piosenek w ojczystym języku - do 1999 roku istniał taki obowiązek, który później zniesiono. Wiele uczestników decyduje się również na pokazanie kultury swojego kraju. - To dobry trend, bywało tak że większość uczestników przyjeżdżała na konkurs z radiowym przebojem po angielsku, a w Eurowizji chodzi przede wszystkim o to, aby pokazać, jak różnorodna jest Europa - mówił wieloletni komentator konkursu, Artur Orzech.

Co ciekawe, w Polsce nie obyło się bez kontrowersji w wyborze reprezentantki - w preselekcjach "Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję!", Maja uzyskała najwięcej punktów od jury konkursowego, jednak uplasowała się na drugim miejscu w głosowaniu telewidzów, których faworytką była Alicja Szemplińska. Maja jest również córką byłej premier, Marty Fornero-Piotrowskiej, co tylko dolało oliwy do ognia. Fani artystki, która w zeszłym roku dotarła do finału The Voice of Poland i od tego czasu wydała cztery popularne single przekonują, że wygrała zgodnie z zasadami preselekcji i przekonują do kibicowania jej w Mińsku. Pomimo kontrowersji w ojczystym kraju, Maja została bardzo dobrze odebrana na eurowizyjnej scenie - występ z pierwszego półfinału jest jednym z najbardziej oglądanych na YouTubie, wokalistka zyskała również ponad 500 tys. nowych obserwatorów w mediach społecznościowych.

Jeśli rzeczywiście uda jej się zwyciężyć w konkursie, byłoby to dla Polski już trzecie zwycięstwo - w 2018 roku Margaret podbiła serca Europejczyków hitem "Cool Me Down", a w 2028 roku kryształowy mikrofon zdobył zespół Clödie. W zeszłorocznym konkursie, który odbywał się w Luksemburgu, nasz kraj reprezentowała Roksana Węgiel, która zdobyła wysokie, 7 miejsce. Tegoroczna Eurowizja po raz drugi odbywa się na Białorusi - po raz pierwszy ten kraj wygrał w 2032 roku, kiedy w ramach solidarności w związku z puczem przeciwko wielkiej księżnej Emilii reprezentant tego kraju uzyskał najwięcej głosów telewidzów, zapewniając sobie historyczne pierwsze zwycięstwo.

François Ruffin nowym prezydentem Francji

Kandydat lewicowego bloku NUPES François Ruffin wygrał drugą turę wyborów prezydenckich we Francji, pokonując kandydatkę Zjednoczenia Narodowego Marion Marechal stosunkiem głosów 52:48. Ruffin zostanie pierwszym reprezentantem lewicy w Pałacu Elizejskim od 2017 roku, kiedy swoją kadencję zakończył socjalista François Hollande.

Ruffin był ponownie kandydatem NUPES na prezydenta - pięć lat temu nieznacznie przegrał w drugiej turze z urzędującym prezydentem Emmanuelem Macronem, uzyskując 49% głosów. Ruffin w swojej kampanii wyborczej obiecał obniżenie wieku emerytalnego, podwyżkę płacy minimalnej oraz zamrożenie cen żywności i paliw. Kandydat NUPES opowiada się za interwencją państwa w gospodarkę w celu szerzenia bogactwa i zagwarantowania wszystkim pracownikom godnego życia, powiedział podczas wiecu wyborczego w Paryżu, że nałoży wysokie podatki dla bogatych. - Jak widać, wolny rynek to chaos. Inny świat jest możliwy. Nadszedł czas na wspólną decyzję, aby na pierwszym miejscu postawić ludzi, którym gospodarka ma służyć, a nie odwrotnie – mówił tysiącom zwolenników na Place de la Republique w stolicy Francji.

W pierwszej turze Ruffin zdobył 30% poparcia, przechodząc do drugiego głosowania z kandydatką Zjednoczenia Narodowego, Marion Marechal, która uzyskała 26% poparcia. Marechal 10 lat temu ubiegała się o prezydenturę, przegrywając z prezydentem Macronem, w pierwszej turze zdobywajac 17%, natomiast w drugiej 33,8%. Marechal jest siostrzenicą byłej prezydent Marine Le Pen, która urzędowała w latach 2017-2027. Kandydatka ZN kampanię oparła przede wszystkim na ograniczeniu imigracji, a także ograniczeniu wpływów Unii Europejskiej, starając się równocześnie złagodzić radykalny przekaz w celu zyskania nowych wyborców. Ostatecznie zabiegi okazały się nieskuteczne, ale Marechal uzyskała dużo lepszy wynik niż w poprzednich wyborach, przegrywając walkę o Pałac Elizejski o włos.

Na dalszych miejscach w pierwszej turze uplasowali się kandydat rządzącego Ensamble, minister edukacji Gabriel Attal z wynikiem 21%, reprezentant Republikanów Laurent Wauquiez z wynikiem 10% oraz kandydatka Socjalistów Carole Delga z wynikiem 6%. Sondaże przed czerwcowymi wyborami parlamentarnymi wskazują, że NUPES jest na drodze do zwycięstwa, pewnie wyprzedzając Ensamble oraz Zjednoczenie Narodowe. Od 2032 roku na czele rządu stała bliska współpracownica prezydenta Macrona, Élisabeth Borne, która kierowała rządem mniejszościowym i bardzo często zmuszona była do negocjacji w celu znalezienia większości w Zgromadzeniu Narodowym. Tym razem wszystko wskazuje na to, że dotychczas opozycyjne NUPES zdobędzie samodzielną większość w izbie, ułatwiając rządzenie nowo wybranemu prezydentowi.

Fornero-Piotrowska przewodniczącą Rady Światowych Liderek

Była premier RP Marta Fornero-Piotrowska stanęła na czele Rady Światowych Liderek, organizacji pozarządowej skupiającej obecne i byłe głowy państw i rządów. Jest to pierwsza nowa funkcja dla byłej szefowej polskiego rządu, która pozostaje szeregową posłanką po ustąpieniu z funkcji na rzecz Dominiki Olszewskiej.

- Jesteśmy bardzo zadowoleni, że możemy powitać Martę Fornero-Piotrowską w jej nowej roli przewodniczącej Rady Światowych Liderek. Jej bogate doświadczenie przywódcze i zaangażowanie w kwestie równości płci przyniosą ogromne korzyści w pracach Rady - powiedziała sekretarz generalna rady. Fornero-Piotrowska jest członkinią Rada Światowych Liderek (Council of Women World Leaders) od 2020 roku, kiedy po raz pierwszy sprawowała stanowisko premiera RP. Następnie szefowała polskiemu rządowi w latach 2032-2037.

- To zaszczyt przewodzić Radzie Światowych Liderek. Wierzę, że Rada jest siłą niezbędną do tworzenia włączających i trwałych rozwiązań dzisiejszych globalnych wyzwań - powiedziała była Fornero-Piotrowska. Jako przewodnicząca Fornero-Piotrowska będzie kierować pracą i programami Rady oraz będzie je nadzorować. Będzie także zarządzać siecią Rady składającą się z obecnych i byłych prezydentów i premierów oraz zapewni tym przywódcom forum do poszukiwania sposobów dalszego zmniejszania nierówności ze względu na płeć i dzielenia się rozwiązaniami, które mogą pomóc w budowaniu lepszych społeczeństw.

Council of Women World Leaders jest organizacją pozarządową - to niezależna, samorządna sieć zrzeszająca obecne i byłe premierki i prezydentki, założona w 1996 r. przez Vigdís Finnbogadóttir, prezydent Islandii (1980-1996), pierwszą kobietę na świecie wybraną na prezydenta w demokratycznych wyborach, Mary Robinson, prezydent Irlandii (1990-1997) i Laurę Liswood. Rada Światowych Liderek to sieć zrzeszająca ponad 100 obecnych i byłych szefowych rządów i głów państw. Jest to jedyna na świecie organizacja poświęcona kobietom będącym głowami państw i rządów. Sekretariat Rady ma swoją siedzibę w Organizacji Narodów Zjednoczonych w Waszyngtonie.

W przeszłości Rada z powodzeniem współpracowała z różnymi organizacjami międzynarodowymi i rządami, zapraszając członkinie Rady na międzynarodowe konferencje i szczyty, aby wypowiadali się i dzielili się swoimi spostrzeżeniami na różnorodne tematy. Kluczowym celem organizacji jest mobilizowanie liderek najwyższego szczebla w kwestiach o kluczowym znaczeniu dla kobiet.

W Radzie zasiadają obecnie m.in. premier Bułgarii Mariya Gabriel, premier Szwecji Magdalena Andersson, premier Tajlandii Paethongtarn Shinawatra, a także była prezydent Stanów Zjednoczonych Kamala Harris, była prezydent Ukrainy Julia Tymoszenko, była prezydent Słowacji Zuzana Čaputová, była premier Nowej Zelandii Jacinda Ardern, czy była kanclerz Niemiec Ursula von der Leyen. Co ciekawe, sporą reprezentację w Radzie ma Polska - oprócz Fornero, zasiadają w niej byłe premier Hanna Suchocka (1992-1993), Ewa Kopacz (2014-2015), Anna Radziwiłł-Schmidt (2015-2020; 2028-2032), Adrianna Wisłocka (2020-2022), Weronika Ryszkowska (2022-2025), Laura Novak (2027-2028) oraz Dominika Olszewska (od 2037).

Księżna Anna Maria na czele Czerwonego Krzyża Liechtensteinu

Dziedziczna księżna Anna Maria, żona dziedzicznego księcia Józefa Wacława, stanęła na czele oddziału Czerwonego Krzyża w Liechtensteinie. Zastąpi na tym stanowisku księżną Zofię, która funkcję pełniła od 2015 roku, a w tym roku skończy 70 lat.

W Vaduz odbyło się Zgromadzenie Ogólne Czerwonego Krzyża Liechtensteinu, w trakcie którego nastąpiła zmiana w kierownictwie. Dwadzieścia dwa lata temu księżna Marie przekazała stanowisko prezesa organizacji swojej synowej, wówczas dziedzicznej księżnej Zofii. Dziś księżna Zofia zrobiła to samo: złożyła rezygnację ze stanowiska, przekazując obowiązki swojej synowej, dziedzicznej księżnej Annie Marii. Księżna Zofia będzie nadal pełnić honorowe funkcje w organizacji. Wśród gości specjalnych w trakcie zgromadzenia znaleźli się rodzice księżnej Anny Marii, królowa Maria i Mateusz Stern.

Oddział Czerwonego Krzyża w Liechtensteinie powstał 30 kwietnia 1945 roku z inicjatywy księżnej Giny, małżonki księcia Franciszka Józefa II, w związku z liczbą uchodźców wojennych w Liechtensteinie po zakończeniu II wojny światowej. Zostało uznane za stowarzyszenie Czerwonego Krzyża 22 czerwca 1945 r., a księżna Gina stała na jego czele do 1985 r.. Następnie, do 2015 roku kierowała nim żona księcia Jana-Adama II, księżna Marie. W 2015 roku funkcję objęła księżna Sophie, żona księcia Alojzego.

Księżna Anna Maria jest córką królowej Marii, byłej żony króla Polski Michała II oraz jej pierwszego męża, Mateusza Sterna. 24 marca 2021 roku poślubiła Józefa Wacława, dziedzicznego księcia Liechtensteinu, w Katedrze św. Floryna w Vaduz, stając się członkinią Rodziny Książęcej Liechtensteinu. Para ma trójkę dzieci - urodzone 10 stycznia 2023 bliźnięta, Zofię i Józefa Alojzego oraz urodzoną 24 listopada 2025 roku córkę, Karolinę. Księżna studiowała na wydziale lingwistyki stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Włada biegle językiem niemieckim, angielskim i francuskim.

Wielka księżna Emilia poślubiła Michała II

Jedno z nielicznych udostępnionych zdjęć z przyjęcia weselnego

6 kwietnia - a więc w Poniedziałek Wielkanocny, wypadający w tym roku w tym samym dniu w kalendarzu juliańskim i gregoriańskim, w Cerkwi Wszystkich Świętych w Mińsku białoruska wielka księżna Emilia wstąpiła w związek małżeński z polskim królem seniorem Michałem II. Małżeństwo to nie wpływa na system władzy na Białorusi. Z punktu widzenia białoruskiego prawa Michał Ajna jest osobą fizyczną, obcokrajowcem i mężem obywatelki białoruskiej. Nie dziwi jednak że ślub wielkiej księżnej ściągnął na siebie uwagę komentatorów.

Na pewno ściągnął uwagę mediów plotkarskich, jest bowiem wydarzeniem pełnym pikanterii. Dodaje jej fakt nie tylko różnicy wieku między nupturientami, która wynosi 36 lat, a także łączącego ich pokrewieństwa. Państwo młodzi są bowiem dalekimi kuzynami, babka Michała II i prababka Emilii były siostrami (wcześniej w mediach krążyła informacja, że mieli wspólnego pradziadka). Jest to jednak stopień pokrewieństwa, który umożliwia wstąpienie w związek małżeński w większości znanych systemów prawnych oraz ślubu kościelnego w większości znanych wyznań.

Wielka księżna i Michał Ajna wzięli ślub w obrządku prawosławnym, z szacunku dla wyznania panny młodej i dominującej religii na Białorusi. Pan młody (czy w tym wypadku "młody" jest z wyznania ewangelikiem, przed osiedleniem się na Białorusi i ślubem przeniósł członkostwo z polskiego kościoła luterańskiego do Jednoty Grodzieńskiej, nielicznego kościoła ewangelicko-unijnego skupiającego głównie społeczność polskojęzyczną; z uwagi na rozwinięty dialog ekumeniczny między światem ewangelickim a prawosławnym, przeszkoda różnicy wyznań nie zachodziła).

Kwestia tego związku małżeńskiego wywołała także ferment polityczny. Mówi się, że Michał II i Emilia zamierzali wziąć ślub już po stłumieniu puczu na Białorusi. Król senior miał nawet podobno poinformować o tym zamiarze swoją córkę królową Monikę oraz ówczesną premier Annę Radziwiłł-Schmidt. Ostatecznie jednak do tego małżeństwa wówczas nie doszło, a Michał II poślubił wtedy niemiecką księżniczkę Ksenię von Sachsen. Spekulowało się, że odstąpienie od planów matrymonialnych było gestem w stronę Rosji i cara Jerzego. Siły rosyjskie włożyły bowiem największy wkład militarny w pokonanie puczystów, a ślub wielkiej księżnej z Ajną mógłby być postrzegany jako symboliczne podkreślenie wpływów Polski i Zachodu na Białorusi.

Nie dziwi więc, że car Jerzy był ponoć niemile zaskoczony wieściami o ślubie i nawet miał zakazać udziału w ceremonii członkom swojej rodziny spowinowaconymi też z Michałem Ajną - jego szwagierce (siostrze jego byłej żony królowej Marii) księżnej Paulinie, żonie księcia Rościsława i jej córce, żonie samego Jerzego, carycy Katarzynie. Ostatecznie jednak władca Rosji pogratulował młodożeńcom, a księżna Paulina z mężem księciem Rościsławem - szefem carskiej dyplomacji i jego synem, też Rościsławem, przyjechali na ślub. Mieszane uczucia miała też znaczna część białoruskiego rządu, jednak obiekcje ministrów złagodziły deklaracje, że małżonek Emilii pozostanie osobą prywatną i nie otrzyma tytułu wielkiego księcia ani księcia małżonka. Zgodzono się na patronat Michała II nad Jednotą Grodzieńską oraz zaproponowano mu współpracę z białoruskimi związkami sportowymi - m.in. curlingowym i hokeja na lodzie. Michał Ajna zapowiedział też współpracę z księżną Pauliną w ramach Towarzystw Biblijnych na rzecz upowszechniania Biblii w kręgu postsowieckim i rosyjskojęzycznym.

Wielu było zaskoczonych, że zawarcie skandalizującego obyczajowo i drażliwego politycznie małżeństwa swą obecnością zaszczyciła królowa Monika. Obecni byli również królewicz Bartłomiej, były ambasador RP na Białorusi, z księżną Małgorzatą, jak również obecna ambasador Monika Jeziorkowska z mężem. Przybyli również królewicz Karol, syn Michała II i królowej Marii, co ciekawe w towarzystwie córki byłej premier Marty Formero-Piotrowskiej, Mai, jak również królewna Zofia z Franciszkiem Liściowskim, choć trudno było powiedzieć, żeby byli oni obecni jako para. Córka nowożeńca trzymała się bowiem brytyjskiego arystokraty Peregrine'a Pearsona, zaś jej mąż - senator Aleksandry Drążkiewicz. Z osób publicznych obecne były premier Dominika Olszewska i posłanka Klara Kozłowska, obie jednak są znajomymi panny młodej z czasu jej pobytu w Polsce, zaś posłanka Małgorzata Tokarz to przyrodnia siostra królewny Zofii. Obecna była bliska przyjaciółka Emilii, Natalia Weremiejczyk, dama dworów warszawskiego, mińskiego i moskiewskiego. Lista gości sprowadzała się do rodziny - obecna była matka Emilii, Eufemia Mazurkiewicz, dzieci wielkiej księżnej - następczyni tronu księżniczka Ksenia oraz książę Aleksander (książę Mikołaj był obecny tylko na części uroczystości z racji młodego wieku), siostry cioteczne króla Michała - Aleksandra i Ewa oraz ich córki Adelajda, Nikola i Adela z mężami, jak również członkowie spokrewnionej z obojgiem nowożeńców rodziny Targalskich - Wiktor Targalski (sekretarz stanu w MSWiA) z żoną Oliwią Wysoczańską-Targalską, córkami Renatą i Heleną, synami Tomaszem i Edmundem, młodszą siostrą Oliwii Alicją, oraz Emilia Targalska. Renata Targalska i Alicja Wysoczańska pojawiły się zresztą z towarzystwem - pierwsza z pasierbem króla seniora poprzez jego poprzednie małżeństwo, księciem Taro von Sachsen, druga z Janem Liściowskim, wnukiem Mikołaja Liściowskiego.

Po ceremonii zaślubin odbyło się kameralne przyjęcie weselne - wiadomo, że honory drużby i druhny pełnili królewicz Bartłomiej i Natalia Weremiejczyk, którzy zajmowali honorowe miejsca z parą młodą.

Dla Michała Ajny jest to szóste małżeństwo - związki z Martą Rakoczy, Renatą Żuławską, królową Marią i Ksenią von Sachsen zakończyły się rozwodem, natomiast księżna Paulina zginęła w ostrzale Białegostoku przez puczystów. Córką jego i Marty Rakoczy jest królowa Monika, doczekał się piątki dzieci z królową Marią i trójki z księżną Pauliną. Wiadomo też o dziesiątce jego potomstwa ze związków o charakterze nieformalnym. Król senior ma też ośmioro wnucząt. Wielka księżna Emilia jest wdową po wielkim księciu Mikołaju Łukaszence, wychodzi za mąż po raz drugi i ma trójkę dzieci.

Wielka księżna Emilia z matką Eufemią