Symulacja polityczna

Mikołaj Śmietański o dymisji premier Fornero-Piotrowskiej:
Zapowiedź odejścia premier Fornero-Piotrowskiej to świetna wiadomość dla Polski. Jako opozycja już dawno zwracaliśmy uwagę, że nie ma ona pomysłu na rządzenie naszym krajem, rządy obecnej koalicji to czas stagnacji, konserwacji obecnego ustroju i coraz większego rozpasania elit. W projekcie budżetu na przyszły rok mamy zaplanowany rekordowy, 100 mld deficyt. Rząd już nie był w stanie dłużej pudrować rzeczywistości, mrozić wydatków i udawać, że budżet jest zbilansowany. Potrzebne są reformy strukturalne, które wyzwolą energię Polaków i pozwolą osiągnąć wyższy wzrost gospodarczy w kolejnych latach. Mam nadzieję, choć się na to nie zanosi, że za dymisją premier Fornero pójdą także przedterminowe wybory parlamentarne, aby to Polacy mogli zdecydować, kto zostanie nowym szefem rządu.

[b]Aleksander Sternicki o Fornero-Piotrowska odchodzi. "Nie mam już paliwa w zbiorniku"[/b]

W końcu jakaś dobra decyzja pani premier choć zdecydowanie spóźniona. Premier już od dawna nie miała wizji dla swojego rządu. Tak naprawdę rządziła od kryzysu do kryzysu reagując tylko odcinkowo na pojawiające się problemy.

Cała obecna koalicja straciła zaufanie społeczeństwa, nie ma pomysłu na rządzenie ani sił i kompetencji żeby przeprowadzić niezbędne reformy. Najlepszym wyborem byłoby oddanie władzy i przyspieszone wybory, aby to Polacy zdecydowali kto ma być następnym premierem po Fornero-Piotrowskiej. Obecna koalicja będzie jednak chciała wykorzystać

Mówienie o jakichś pozytywnych skutkach tego rządu to jest zaklinanie rzeczywistości. Inflacja nadal utrzymuje się na wysokim poziomie, ceny cały czas rosną bardzo szybko. Gospodarka wcale się nie rozpędza, a założony w budżecie wzrost gospodarczy to pobożne życzenie rządu. Żadne podjęte przez rząd działania nie uzasadniają takiego optymizmu jeśli chodzi o wskaźniki makroekonomiczne.

[b]Aleksander Sternicki dla TVN24 w odpowiedzi do Dawidowskiej i decyzji Królowej w sprawie ustaw[/b]

Pani senator Dawidowska kłamie i wprowadza w błąd opinię publiczną. Zarówno w Sejmie jak i w Senacie przedstawiciele Obywatelskiej Rewolucji zgłaszali uwagi, które finalnie doprowadziły do zawetowania ustawy przez Królową. W Sejmie nie dano nam zgłosić poprawek, bo po lakonicznej odpowiedzi minister Golbik marszałek Popowska od razu przeszła do głosowania. W Senacie natomiast nikt z rządu nie pofatygował się, żeby odpowiedzieć na uwagi senator Musiał-Karg. Gdzie pani wtedy była, skoro twierdzi pani, że nie zauważył tych błędów w ustawie? Przypomnę też, że w Senacie przedstawiciele OR głosowali przeciw tej ustawie. W Sejmie ją poparliśmy, bo liczyliśmy, że rząd w kolejnych krokach odniesie się do zgłoszonych uwag i poprawi projekt.

Co do zmian dotyczących planów adaptacji do zmian klimatu to pytanie skoro miast już mają takie plany to po co ta ustawa? Ochrona środowiska jest istotnie zadaniem własnym gminy, ale adaptacja do zmian klimatu nie koniecznie się w tym zawiera jak już po samych nazwach słychać. Koszt opracowania planu adaptacji to jak szacują eksperci nawet 100 tys. złotych. Może to w miliardach, które marnotrawi obecny rząd nie robi wrażenia, ale jak pomnożymy tą kwotę razy liczbę zobowiązanych gmin to otrzymamy blisko 20 milionów. Myślę, że każdy z nas jest w stanie znaleźć lepsze zastosowanie dla tych pieniędzy niż tworzenie kolejnej sterty dokumentów. Poza tym dotacja nie przysługuje jak pani senator twierdzi, tylko trzeba o nią zawnioskować, a urzędnicy zdecydują o jej przyznaniu.

Zaskakująca jest też decyzja o podpisaniu ustawy o KSeF. Ustawy, która w najlepszym wypadku wprowadza bałagan i marnotrawi publiczne pieniądze. Rząd do dzisiaj nie wyjaśnił wielu wątpliwości podnoszonych w trakcie prac legislacyjnych. Będziemy dążyć do tego, aby poznać realne intencje stojące za tym projektem przede wszystkim w kontekście tego czy rozwiązanie to docelowo ma być obligatoryjne. Cóż Królowa w tym wypadku jest współwinna marnotrawieniu publicznych pieniędzy na wdrożenie systemu, który nie odpowiada realiom gospodarczym i będzie wykorzystywany w marginalnym stopniu. Ale co ją to obchodzi? Przecież nikt nie może jej rozliczyć z tego typu decyzji, bo swój urząd piastuje dożywotnio, a pieniądze które zmarnowała tym podpisem nie są jej.

Gabriela Dawidowska w TVN 24 o decyzji Królowej w sprawie rządowych ustaw:
Ubolewam, że stało się tak, że dwie z trzech ostatnio przyjętych przez parlament ustaw zaproponowanych przez nasz rząd nie zostały podpisane przez królową Monikę. Istotnie w nowelizacji ustawy o PIT i CIT pojawiły się błędy, które tę ustawę dyskwalifikują, weto Królowej było zatem słuszne. Rząd rozważa zgłoszenie tej ustawy w poprawionej formie tak, założenie zwiększenia ulg podatkowych dla podatników jest bowiem słuszne i nie wzbudza kontrowersji. Co więcej, błędów technicznych, na które zwróciła uwagę Królowa, nie zauważył nikt w Sejmie ani w Senacie. Izba niższa przyjęła tę ustawę jednogłośnie, także z poparciem opozycji m. in. z Obywatelskiej Rewolucji.

Nie do końca rozumiem natomiast zastrzeżenia Jej Królewskiej Mości do nowelizacji Prawa ochrony środowiska. Dotyczą one rzekomego zwiększenia obciążeń finansowych po stronie samorządów. To zwiększenie ma jednak charakter iluzoryczny, wydatki na sporządzenie miejskiego planu adaptacji do zmian klimatu nie są wydatkami o znacznym charakterze. Wiele miast posiada już podobne plany, na ich przygotowanie przysługuje także dotacja z UE. Ochrona środowiska to natomiast zadanie własne gminy, nie można zatem stwierdzić, aby planowanie adaptacji do zmian klimatu stanowiło nakładanie na gminę nowych obowiązków o nieadekwatnym obciążeniu finansowym. Ale zobaczymy, co w tej kwestii orzeknie Trybunał Konstytucyjny. Mam tylko nadzieję, że zdąży rozpatrzyć wniosek królowej przed lipcem przyszłego roku, kiedy planowane było wejście w życie ustawy.

[b]Aleksander Sternicki o Pomorze chce być kolejną lokalizacją fabryki półprzewodników[/b]

To bardzo dobra wiadomość. W dzisiejszej gospodarce produkcja półprzewodników jest kluczowa, a posiadanie przedsiębiorstw z tej branży w naszym kraju na pewno wzmocni nasze bezpieczeństwo w tym zakresie. Jako Obywatelska Rewolucja będziemy dążyć do wprowadzenia szeregu ułatwień dla firm, aby takie inwestycje faktycznie zaistniały, a nie pojawiały się w kolejnych planach gospodarczych. Musimy w tym zakresie nadrabiać stracone lata.

[b]Sławosz Uznański o Lewica o działalności kosmicznej[/b]

Na pewno sposobem na zwiększenie aktywności Polski w przestrzeni kosmicznej nie jest powoływanie kolejnego urzędnika, który będzie się zajmował tą tematyką. Mamy już właściwy organ w tym zakresie czyli Polską Agencję Kosmiczną i można ewentualnie pomyśleć o jej wzmocnieniu.

Obecna ustawa o działalności kosmicznej jest krokiem milowym w kierunku wzmocnienia naszego sektora kosmicznego, ale nie jest rozwiązaniem wystarczającym. Potrzebuje szerokiej nowelizacji m.in. wprowadzenia zapisów dot. pozyskiwania zasobów kosmicznych, lotów suborbitalnych czy dot. zobrazowania satelitarnego. Poza tym szereg jej zapisów raczej zniechęca niż zachęca do prowadzenia działalności w przestrzeni kosmicznej, a ta ustawa powinna być także swego rodzaju piaskownicą regulacyjną. Dlatego pracujemy wspólnie z ministrem nauki i technologii w Gabinecie Obrońców Wolności Dariuszem Jemielniakiem nad przygotowaniem nowelizacji tych przepisów.

[b]Piotr Ikonowicz o powszechnych ulgach[/b]

Nie znamy jeszcze całego kształtu projektu ustawy, który ma wprowadzać ulgi dla przedsiębiorców i uczynić całą Polskę Specjalną Strefą Ekonomiczną, ale zapowiedzi jakie są w mediach wzbudzają jak najgłębszy niepokój. Po raz kolejny przez wszystkie przypadki odmienia się innowacyjność i transfer wiedzy, ale dotychczasowa praktyka pokazuje, że wiedzą i transferem technologii mogą być kolejne prace na aplikacje. A innowacyjność będzie fasadowa, stanowiąc parawan dla kolejnych ulg i transferu pieniężnego w jedną stronę. Rezygnacja z podatków poprzez ulgi to także transfer, ale z dołu do góry, a ten jest hołubiony bardzo często przez różne środowiska polityczne, które podnoszą krytykę, kiedy postulowany jest wzrost płacy minimalnej

Druga rzecz, niesamowicie groźna to brak jakichkolwiek zabezpieczeń dla pracowników, zabezpieczeń ustawowych. By nie były to kolejne prace, gdzie zarabia się pensje minimalną lub niewiele ponadto. Zamiast tego jest mowa o potrzebie dobrze płatnych miejsc pracy, ale już o tym czy ustawodawca zadbał o jakość tych miejsc pracy nie dowiedzieliśmy się, jest kolejny raz liczenie na dobrą wolę firm, które skorzystają z ulg. Jest za to mowa o szkoleniach, które bardzo często są prowadzone nie po to by ich uczestnicy nabyli określone umiejętności, ale by beneficjentami były podmioty prowadzące. Pozwalają one osobom bez pracy uzyskać gratyfikację finansową za udział w nich, lecz nie wpływają na wzmocnienie ich pozycji na rynku pracy.

[b]Aleksander Sternicki o Powszechne ulgi. Rząd przyjął ustawę o wspieraniu nowych inwestycji[/b]

Chyba nie do końca takie powszechne będą te ulgi skoro to urzędnicy będą decydować komu je przyznać kierując się zupełnie nierynkowymi kryteriami. Nie ważne będzie jaki zwrot będzie mogła przynieść dana inwestycja, ale decyzja urzędnika i oderwane od rzeczywistości gospodarczej kryteria. Powszechne w rozumieniu rządu, to te które wybiorą rządzący.

To oczywiście tworzy pole do nadużyć, wszędzie gdzie biznes styka się z decyzjami urzędników powstaje pole do potencjalnych zachowań korupcyjnych. Powinniśmy dążyć do minimalizacji takich sytuacji, a nie do wprowadzenia nowych. Z drugiej strony firmy będą optymalizować inwestycje pod wymagania urzędników, a nie pod potrzeby rynkowe.

Oczywiście można mówić, nawoływać, apelować, ale obecny rząd wie lepiej niż wszyscy dookoła. Patrząc na ostatnią praktykę nie wątpię, że niezależnie jak bardzo pełne wad będą te rozwiązanie rządzący przy milczeniu swoich działaczy przepchną te rozwiązania przez parlament.

[b]Sternicki o Rząd prezentuje pakiet dla ochrony zdrowia[/b]

Mamy kolejną konferencję rządu pod hasłem zero konkretów. Jedyna systemowa zmiana zaproponowana przez rząd dotyczy podstawowej opieki medycznej, ale na konferencji usłyszeliśmy tylko o celach zmian, a nie o konkretnych rozwiązaniach. Musimy poczekać na publikację projektu żeby odnieść się do tych propozycji. Widzę tutaj jednak ryzyko pewnego konfliktu z założeniami reformy Kohn-Care i kolejnego punktowego podejścia zamiast holistycznego spojrzenia na system ochrony zdrowia. Ten projekt na pewno nie rozwiąże największych bolączek systemu choćby tych związanych z koniecznością zawierania umów przez świadczeniodawców z wszystkimi funduszami zdrowia.

Zapowiadane jest też zwiększenie finansowania ochrony zdrowia, ale idzie to w połączeniu z nowymi zadaniami które mają być z tych środków finansowane i mimo to jest to nadal mniej niż zakładane 6% PKB w momencie wdrażania obecnego systemu. To nie ma szans się sensownie spiąć. Dokładamy kolejne świadczenia finansowane ze środków publicznych pomimo tego, że te obecnie już obiecane pacjentom są cały czas niedofinansowane.

Brak wieloletniego finansowania budżetowego każe też spojrzeć na deklaracje zwiększania wydatków w kolejnych latach z dużą dozą ostrożności. Nie wiemy jak te zwiększone wydatki wpłyną na kształt budżetu. Nie wiemy czy sfinansowane zostaną z większych podatków, większego deficytu czy przesunięć środków z innych części budżetu.

Co do systemowego monitorowania jakości świadczeń to znów jesteśmy pozbawieni konkretów proponowanych zmian. Pachnie mi to powrotem do centralizacji nadzoru nad służbą zdrowia i jestem ciekaw jak te zmiany wpisują się w obecne mechanizmy kontroli świadczeniodawców realizowane przez Fundusze Zdrowia. Nie wydaje mi się, aby centralizacja w tym zakresie przyniosła jakieś korzyści. Moim zdaniem najlepszą metodą wymuszania jakości świadczeń jest ich ocena przez konsumentów-pacjentów i realna konkurencja między świadczeniodawcami.

Całość propozycji to znowu próba punktowego oddziaływania, która nie idzie w duchu założeń obecnego systemu. Wygląda na to, że obecnemu rządowi przydałoby się trochę wiedzy o myśleniu systemowym, aby mógł spojrzeć na to jaki wpływ te punktowe zmiany przyniosą na funkcjonowanie całego systemu ochrony zdrowia.

[b]Sternicki o Rusza rządowy program przeciwdziałania niedoborowi wody[/b]

Kolejny rządowy program, który z założenia nie ma zapobiegać przyczynom, a pozorować leczenie skutków. W naszym programie podkreśliliśmy potrzebę renaturalizacji rzek. Nie ma co ukrywać stan polskich rzek jest fatalny - podzielone barierami, przeregulowane, zanieczyszczone i pozbawiane naturalnych form i wszelkich przejawów renaturalizacji. To jest jedna z głównych przyczyn niedoborów wody i powracających powodzi.

Pretekstem do niszczenia rzek jest ochrona przeciwpowodziowa, jednak regulacje rzek mają niewiele z ochroną przeciwpowodziową wspólnego. Podobnie jest z przeciwdziałaniem skutkom suszy. Zapowiadane powstawanie budowli piętrzących i regulacyjnych oraz innych sztucznych obiektów to nie jest właściwy kierunek i od lat okazuje się przeciwskuteczny. Kolejne elektrownie wodne, regulacje rzek i tzw. prace utrzymaniowe na rzekach, które miały miejsce też w ostatnich latach prowadzą do fragmentacji rzek i zaburzania naturalnych procesów. Zniszczono tymi działaniami wiele naturalnych ekosystemów zatrzymujących wodę i dodatkowo, regulując rzeki, przyspieszono ich odpływ do Bałtyku.

Musimy odtworzyć naturalne procesy fluwialne, przywrócić tereny zalewowe, nawodnić osuszone bagna. Retencja powinna odbywać się tam gdzie pada deszcz i naturalnie ta woda się gromadzi - na torfowiskach, w lasach, obszarach nieużytków. Wszędzie tam powinny zniknąć rowy melioracyjne i systemy drenażu podziemnego, trzeba odejść od planów budowania zbiorników retencyjnych, które nie rozwiązują problemu suszy, a jednocześnie silnie degradują przyrodę.

Widząc, że za temat odpowiada Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi nasuwa się uporczywie myśl, że kontynuowana będzie dalej polityka niszczenia rzek w celu zapewnienia odwodnienia pól i łąk. Kierunek jest jednak inny trzeba odbudować naturalną retencję. Zamiast tworzyć Miejskie Plany Adaptacji należałoby doprowadzić do uwzględnienia w planach zagospodarowania przestrzennego zablokowania możliwości zabudowywania naturalnych terenów zalewowych i osuszania terenów pod potrzeby budownictwa i rolnictwa.

[b]Aleksander Sternicki w odpowiedzi dla Hanny Murawskiej[/b]

Smutne jest, że pani minister Murawska traktuje członków organizacji republikańskich jako jakichś obywateli drugiej kategorii, oni też są częścią społeczeństwa, nasz głos to też wyraz niechęci wyrażanej przez społeczeństwo. Organizacje społeczne służą właśnie po to, aby osoby obywatele organizowali się w celu realizacji wspólnych celów i nie odbiera im to prawa bycia wyrazicielem opinii części społeczeństwa. To bardzo niepokojące, że minister równości i praw człowieka w taki sposób wyraża się o osobach działających w tych organizacjach.

Kilka rzeczy wymaga sprostowania: Organizatorzy nie zaopatrzyli wszystkich uczestników w materiały i koszulki to widać na zdjęciach czy filach z manifestacji. Jak w każdym proteście zależało im na tym żeby był on zauważony i to nie czyni ich działań astroturfingiem. Na wielu planowanych protestach organizatorzy zapewniają elementy, które mają wesprzeć demonstrujących niepokojące, że pani minister przeszkadza akurat protest osób prezentujących inne niż ona poglądy na monarchię.

To o czym mówimy to nie żadna teoria spiskowa, nie mówimy o tajnym porozumieniu. Przecież powiązania polityczne i rodzinne między rodziną królewską a przedstawicielami kolejnych stadiów starych partii nie są żadną tajemnicą. Tak samo ich tożsamy profil ideowy. I należy oddzielić naszą krytykę działań królowej Moniki i krytykę samej monarchii. Ta druga w istocie jest niezwiązana z konkretnymi działaniami królowej, bo ma charakter ustrojowy. Zawsze będziemy krytykować monarchię jako niedemokratyczny ustrój, a królową Monikę podług jej działań. Te działania, które obciążają królową Monikę to choćby sposób korzystania z weta. Przykłady tej rzekomej dbałości o konstytucję i dobrostan obywateli wymownie pani minister przemilczała. A szkoda, bo chętnie podyskutowałbym i o nich.

Gdybym uważał, że ludzie są głupi to nie postulowałbym zwiększenia wolności i odpowiedzialności za własny los. Jest wręcz przeciwnie fundamentem naszej filozofii jest zaufanie do drugiego człowieka i jego zdolności do podejmowania decyzji. O ówczesnej kampanii przedreferendalnej i samym referendum moglibyśmy dyskutować godzinami. Wspomnę tylko, że jak sama pani powiedziała wprowadzenie monarchii było konsensusem sił politycznych i jak najbardziej to miało wpływ na opinię publiczną. Wspomnę tylko, że w referendum pytanie dotyczyło tego czy obywatele chcą wprowadzenia monarchii nikt ich nie pytał o to jaka ta monarchia ma być i czy ma mieć tak obszerne przywileje. Wspomnę tylko, że wynik głosowania w referendum był dosyć wyrównany i to nie jest tak jak zdaje się pani sugerować, że całe społeczeństwo popiera monarchię.

Powołuję się na demokrację i przyjmuję w pełni decyzje obywateli i władz działających w ramach istniejącego ustroju. Nikt z nas nie kwestionuje legalności monarchii ani legalności podejmowanych przez jej członków działań w ramach ich kompetencji. Nie odbiera to jednak prawa do kwestionowania obecnego ustroju i tego czy jest najlepszym rozwiązaniem dla Polski. Tak jak 20 lat po Konstytucji z 1997 roku przyszedł pewien przełom ustrojowy tak moim zdaniem po kolejnych 20 latach nadchodzi on i teraz, a zakończy się radykalną przebudową obecnego ustroju w stronę bardziej demokratycznego i partnerskiego.

Znów pani minister stosuje dziwną retorykę rzucania niepotwierdzonych przypuszczeń, może to a może tamto? Ma pani jakieś konkretne oskarżenia i dowody, czy będziemy się poruszać w sferze przypuszczeń, które produkuje pani wyobraźnia?

Pewne poglądy monarchistyczne zawsze znajdowały grupę zwolenników w naszej przestrzeni publicznej, ale ciężko powiedzieć że przed mocną kampanią w 2016 roku były dominujące. W latach wcześniejszych monarchię popierało maksymalnie kilkanaście procent obywateli, uważa pani, że bez wspomnianego konsensusu sił politycznych i bez olbrzymiej kampanii przedreferendalnej nagle liczba zwolenników skoczyłaby ponad 50%? Oczywiście nie ma w tym nic złego, demokracja polega na tym, aby przekonywać innych do swoich postulatów. Tą samą drogą idziemy dzisiaj chcąc ich przekonać merytorycznymi argumentami do przywrócenia republiki.

Nie rozumiem zupełnie dokąd zmierza pani ze swoim wywodem o terapiach Zięby i Imperium Lechickim, mnie ten wątek nie ciekawi poza tym, że te terapie miałyby mieć pani zdaniem jakiś rzekomo uboczny skutek na działania osób krytykujących królową. Proszę przedstawić jakiś dowody na to poza tym, że ktoś z naszego gabinetu cieni kiedyś napisał w internecie przychylną opinię na ich temat.

[b]Sternicki o Własny start-up w Polsce? Rusza program Start in Poland[/b]

Obecny rząd nie schodzi ze swojej drogi, która polega na inwestycyjnym szale za publiczne pieniądze. Dzisiaj proponuje nam wydanie 3 miliardów złotych na rozwój 1,5 tysiąca firm. Czym te firmy zasłużyły na ten dodatkowy zastrzyk publicznych pieniędzy? Tego z ust polityków koalicji rządzącej nie słyszymy. Oczywiście wyboru beneficjentów tego programu wybiorą politycy przez rządową agencję.

Dużo mniej mówi się o stworzeniu przyjaznego otoczenia prawno-instytucjonalnego, które pozwoliłoby firmom rozwijać się bez zastrzyku państwowych pieniędzy. Gdybyśmy znieśli bariery administracyjne i podatkowe oraz stworzyli ekosystem pozwalający im swobodnie się rozwijać dałoby to niewspółmierne rezultaty niż pompowanie miliardów w wybrane projekty. Dodatkowo skorzystałyby na tym wszystkie firmy, a nie tylko te wybrane przez urzędników.

Nie ulega wątpliwości, że wybór inwestycji będzie suboptymalny, a w wielu wypadkach zdecydują kryteria pozamerytoryczne. Dlaczego rząd znów chce konkurować z inicjatywami prywatnymi, które wspierają start-upy w formie np. funduszy kapitału wysokiego ryzyka? Czemu rząd nie umożliwi bardziej swobodnego działania tym podmiotom, aby mogły finansować w sposób zdecentralizowany tego typu projekty? Jaką przewagę będą miały państwowe programy wsparcia nad tymi już funkcjonującymi prywatnie (oprócz oczywiście publicznych pieniędzy)?