Biografie działaczy Prawicy Królestwa Polskiego

[Mikołaj Wlazły]

(...)

[Dominik Święcicki]

Biografia Dominika Święcickiego:
Dominik Święcicki urodzony 26 czerwca 1981 roku w katolickiej rodzinie w małej wsi pod Tomaszowem Mazowieckim. Jego ojciec był rolnikiem, działaczem społecznym. Matka szwaczką. Dziadek od strony ojca przed wojną był żołnierzem, który brał udział w przewrocie majowym oraz w kampanii wrześniowej. Dziadek od strony matki był również przed wojną działaczem politycznym popierającym sanacje.
Dominik od dziecka był kibicem klubu sportowego Widzew Łódź.W wieku około 20 lat brał udział w ,,rozrubach'' na stadionach, przez co kilka razy był zatrzymywany przez policje. Jednak sprawy się ułożyły Dominik zdał technikum a potem dostał się na studia historyczne.
Gdy miał lat 25(a więc w 2006 roku) został radnym miejskim w Łodzi. Nigdy nie ukrywał swoich prawicowo-radykalnych poglądów. W 2010 roku miał swój miesięcznik ,,Czołem Wielkiej Polsce'', ale jednak nie utrzymało się to długo. Wcześniej publikował w różnych gazetach historycznych. W 2011 roku gdy dorobił się niemałej fortuny na różnych pomysłach ,,na biznes'' wykupił częśc akcji klubu Widzew Łódź(było to około 4%). Później zaczął myślec o poważnej działalności, był jednym z współzałożycieli stowarzyszenia ,,Lwów Jest Polski i Tylko Polski" w skrócie LJPiTP. Jednak to nie miało racji bytu i szybko ruch ten upadł. Później sprzedał również swoje akcje w Widzewie.
Fakty o D. Święcickim:
1.Nienawidzi komunizmu z różnorakich powodów.
2.Sympatyzuje z różnymi organizacjami narodowymi.
3.Jest wyznania Rzymsko-katolickiego.

[Dominik Święcicki]

Biografia Agnieszki Święcickiej:

Agnieszka Święcicka- polonistka, prawnik, działaczka społeczna.
Agnieszka Święcicka z domu Różalska urodzona 6 lipca 1982 roku w Wiskitnie w Łodzi. Jej ojciec zajmował się handlem a w 1993 roku został radnym miejskim. Matka razem z mężem handlowała a później zatrudniła się w szwalni.
Po ukończeniu szkoły podstawowej ukończyła liceum a następnie studia- politologie a później prawnicze. W 2005 roku zaczęła publikować swoje prace w Dzienniku Łódzkim. W 2007 roku zaczęła prace w jednej ze szkół gimnazjalnych w Łodzi jako polonistka. Gdy przyszedł czas wyborów samorządowych w 2014 roku przy poparciu swojego ojca została radną miejską jako radna niezrzeszona. W tym samym roku we wrześniu wyszła za mąż za Dominika Święcickiego i wyprowadziła się do domu rodzinnego swego męża pod Tomaszowem Mazowieckim. Na początku 2015 roku założyła małą fundację wspierającą domy dziecka, ale rozwiązano ją już pod koniec 2016 roku. Po powstaniu Obozu Chrześcijańsko Narodowego wstąpiła w szeregi tej partii.
Ciekawostki:
1. Jest wyznania Rzymsko- katolickiego.
2. Jej poglądy określa się jako konserwatywne.
3. Jest w posiadaniu małej kamienicy w Łodzi.

[Mikołaj Wlazły]

Mikołaj Wlazły

Biografia: Mikołaj Wlazły

Urodzony 9 maja 1985 roku w Łodzi. Rodzice wychowali go na wierzącego katolika mocno interesującego się sprawami wewnętrznymi Polski.
Już w młodym wieku przejawiał poglądy liberalno-prawicowe, na które prawdopodobnie wpłynęła jego matka - radna lokalnej gminy.
Po burzliwym okresie 8 letniej podstawówki zdecydował uczęszczać do humanistycznego liceum o profilu przygotowującym na studia prawnicze.
Maturę zdał celująco co pomogło dostać mu się na studia do jednego z najlepszych wydziałów prawa i administracji w Polsce, który ukończył z wynikiem bardzo dobrym. Jednak pomimo wykształcenia Wlazły nie mógł znaleźć pracy . Postanowił więc zacząć działać na własną rękę . Wkrótce po ciężkiej kampanii wyborczej udało mu się zostać wójtem gminy w okolicach Łodzi a następnie radnym miejskim jej samej.

[Mikołaj Wlazły]

Marek Jurek (ur. 28 czerwca 1960 w Gorzowie Wielkopolskim) – polski polityk.
Ukończył I LO im. Tadeusza Kościuszki w Gorzowie Wielkopolskim, następnie studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Temat jego pracy magisterskiej brzmiał Nacjonalizm i totalizm. Porównanie programów Stronnictwa Narodowego i Ruchu Narodowo-Radykalnego.

Pod koniec lat 70. zaangażował się w działalność opozycyjną. W latach 80. był współzałożycielem i uczestnikiem opozycyjnego Ruchu Młodej Polski, członkiem władz krajowych Niezależnego Zrzeszenia Studentów, pracował w redakcji podziemnej „Polityki Polskiej” i emigracyjnych „Znaków Czasu”.

W 1989 należał do założycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Był wiceprezesem i przewodniczącym rady naczelnej tej partii. W latach 1989–1993 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z listy Komitetu Obywatelskiego i I kadencji z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. W Sejmie kontraktowym wspólnie z Janem Łopuszańskim i Stefanem Niesiołowskim współtworzył charakterystyczny wizerunek ZChN. Podczas I kadencji Sejmu był wiceprzewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych.

Od 10 maja 1995 do 9 maja 2001 zasiadał w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji z nominacji Lecha Wałęsy, przewodniczył KRRiT od 10 maja do 28 grudnia 1995.

W 1999 wraz z Michałem Kamińskim udał się do Wielkiej Brytanii, by prywatnie spotkać się z generałem Augusto Pinochetem, oskarżonym w Hiszpanii o zbrodnie przeciwko ludzkości, zabójstwa i stosowanie tortur i osadzonym w areszcie domowym na podstawie Konwencji ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa.

Marek Jurek deklaruje całkowite poparcie dla społecznego nauczania Kościoła katolickiego, jest przeciwny zapłodnieniu pozaustrojowemu, aborcji, eutanazji, związkom homoseksualnym; wspiera naprotechnologię. Opowiada się za oparciem przyszłości Polski i Europy na kultywowaniu tradycji cywilizacji chrześcijańskiej i kultury łacińskiej. Jest zwolennikiem mszy trydenckiej. Jest honorowym członkiem Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego.

Jest stałym publicystą katolickich tygodników: „Niedzieli”, „Gościa Niedzielnego” i „Idziemy”, a także autorem książki Reakcja jest objawem życia, będącej zbiorem jego felietonów z lat 1999-2000. Blisko współpracuje z pismem „Christianitas”, gdzie publikuje swoje artykuły światopoglądowe i polityczne. Ma także stałą rubrykę w miesięczniku „W Sieci Historii”. W 2009 wydał książkę Dysydent w państwie POPiS, w której znajdują się m.in. notatki z jego dziennika i wpisy z jego bloga. Współpracuje także z Radiem Wnet.

[Mikołaj Wlazły]

Lucyna Emilia Wiśniewska (ur. 30 czerwca 1955 w Skaryszewie) – polska lekarka i polityk.
W latach 90. pełniła m.in. funkcję lekarza wojewódzkiego województwa radomskiego. Później została zastępcą dyrektora Mazowieckiego Centrum Zdrowia Publicznego w Warszawie i Radomiu. Do 2005 zajmowała stanowisko zastępcy dyrektora ds. lecznictwa Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Radomiu.

Należy do współtwórców radomskiej organizacji Środowiska Inicjatywa, działa w Katolickim Stowarzyszeniu Lekarzy Polskich, w 2004 zasiadła w zarządzie tego stowarzyszenia. Od 1974 zajmuje się organizacją pielgrzymek, przez dwanaście lat kierowała służbami medycznymi.

W wyborach parlamentarnych w 2005 została wybrana do Sejmu V kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości z okręgu radomskiego. 27 kwietnia 2007 przeszła do Prawicy Rzeczypospolitej. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bezskutecznie ubiegała się o mandat senatora z ramienia komitetu Marka Jurka, a w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 o mandat eurodeputowanej z listy PR.

[Mikołaj Wlazły]

Krzysztof Kawęcki (ur. 6 stycznia 1960 w Kraśniku) – polski polityk, nauczyciel akademicki i publicysta, wiceminister edukacji narodowej w rządzie Jerzego Buzka.

W 1983 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Następnie uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych ze specjalnością nauki o polityce na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracę doktorską pt. Działalność i myśl społeczno-polityczna ONR-ABC 1934–1939 napisał na seminarium u Ryszarda Bendera. Zawodowo związany z mazowieckimi uczelniami. Pracuje na stanowisku adiunkta w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk Społecznych oraz prorektora WSM. Wykładał również w Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego w Warszawie, gdzie także zajmował stanowisko dziekana Wydziału Nauk Społecznych. Był też prorektorem Wyższej Szkoły Nauk Społecznych im. ks. Józefa Majki w Mińsku Mazowieckim. Publikuje prace z zakresu historii i myśli politycznej polskiego obozu narodowego. Jego artykuły ukazują się m.in. w miesięcznikach „Patria”, „Moja Rodzina” i „W Sieci Historii” oraz „Naszym Dzienniku”. Jest także publicystą Radia Maryja i Telewizji Trwam.

Od 1998 do 2002 był radnym i przewodniczącym rady gminy Celestynowa. Od 1998 do 2000 doradzał ministrowi edukacji narodowej, a od 2000 do 2001 pełnił funkcję sekretarza stanu w tym resorcie. W 2001 był liderem listy AWSP w okręgu podwarszawskim, później był szefem istniejącej w latach 2003–2005 Republikańskiej Partii Społecznej, a w 2006 kandydował bezskutecznie do sejmiku mazowieckiego z listy PiS. Zasiadł w zarządzie krajowym Ruchu Patriotycznego. W 2008 został wiceprezesem stowarzyszenia Ruch Przełomu Narodowego założonego przez Jerzego Roberta Nowaka, a w 2010 sekretarzem generalnym nowo powołanej partii o tej nazwie. W lipcu 2011 jako wiceprezes Ruchu Przełomu Narodowego wprowadził to ugrupowanie do Prawicy Rzeczypospolitej, w której został wiceprezesem oraz pełnomocnikiem w okręgu podwarszawskim. W 2014, jako kandydat tej partii, uzyskał z listy PiS mandat radnego sejmiku mazowieckiego V kadencji.