Postępowi Demokraci - działalność w terenie

[Anna Radziwiłł-Schmidt]

(...)

[Anna Radziwiłł-Schmidt]

Wrocław. Q&A z posłanką Grażyną Piotrowską-Oliwą

Posłanka z wrocławskiej dzielnicy Krzyki, była wicepremier Grażyna Piotrowska-Oliwa wzięła udział w internetowym czacie z mieszkańcami miasta i odpowiadała na ich pytania na różne tematy.

Mateusz (30 l): Co najbardziej panią motywuje?
Wyzwanie. Najbardziej działa na mnie coś, co dla większości ludzi dookoła jest niewykonalne albo bardzo trudne do osiągnięcia. Gdy wszyscy mówią, że coś jest niemożliwe, w mojej głowie zapala się lampka rywalizacji. Chcę udowodnić, że wszystko da się zrobić.

Marta (26 l.): Od czego zaczyna pani swój dzień?
Sprawdzenia służbowych e-maili, tego, czy w nocy nie wydarzyło się nic wymagającego pilnej reakcji. Zawsze robię też szybką prasówkę, a raczej portalówkę. Dopiero potem jadę do pracy.

Bartosz (23 l.): Jaka była pani pierwsza praca?
W czasach szkoły średniej, na placu handlowym warszawskiej Skrze. W latach 80. wiele osób jeździło do Turcji czy Grecji, skąd przywoziło słynne marmurki, czyli jeansy. Razem ze znajomymi z ogólniaka odkupowaliśmy je, a następnie sprzedawaliśmy na targu, oczywiście pobierając stosowną marżę.

Filip (37 l.): Jaki był przełomowy moment w pani karierze?
Zdecydowanie 2015 rok, kiedy Anna Radziwiłł-Schmidt zaproponowała mi start z list Platformy Obywatelskiej do Sejmu. Miałam za sobą bardzo udaną karierę w biznesie, dlatego było to dla mnie zagranie ryzykowne, z którego uważam, że wyszłam bardzo zwycięsko. Zdobyłam wtedy jeden z najwyższych wyników w kraju, prawie 65 tysięcy głosów. To był z pewnością duży przełom. Drugi taki moment to powierzenie mi stanowiska wicepremiera i ministra infrastruktury i rozwoju w 2019 roku. Uważam, że to było duże wyzwanie, ale przede wszystkim też wielka odpowiedzialność.

Ania (21 l.): Ma pani za sobą wygrane, ale także przegrane wybory. Jak traktuje pani porażkę?
Wyciągam z niej wnioski. Zastanawiam się, co do niej doprowadziło. Nie rozczulam się nad sobą, nie płaczę. Porażka mnie nie zniechęca, wręcz przeciwnie - natychmiast mobilizuje. Podnoszę się po niej błyskawicznie. W 2020 i 2022 nie udało mi się odnowić mandatu poselskiego w JOWie, dlatego przez ostatnie cztery lata pracowałam każdego dnia na pełnych obrotach, wiele razy interweniowałam, pomagałam moim wyborcom i w zeszłorocznych wyborach do Sejmu ta praca się opłaciła, bo wygrała w JOWie 13 z wynikiem ponad 30 tysięcy głosów. To jest naprawdę bardzo budujące, kiedy widzi się, że codzienna praca nie idzie na marne.

Beata (28 l.): Jaki jest pani przepis na sukces?
Życie według starego przysłowia: "Idąc w górę kłaniaj się każdemu, by nie odwracali się od ciebie, jak będziesz schodzić". Nieraz mój uśmiech i moja uprzejmość jest przez ludzi - słabego charakteru - interpretowana jako słabość. Bycie uprzejmym nie oznacza, że ktoś jest słabym i że nie potrafi być brutalnym, jeśli jest taka potrzeba. Jeśli ktoś musi demonstrować swoją władzę przez bycie encyklopedycznym chamem, oznacza to, że ma kompleksy. Takich ludzi mi po prostu żal.

Robert (18 l.): W co najbardziej opłaca się inwestować?
We własną edukację i rozwój. W siebie. To jest inwestycja, której nie da się skwantyfikować finansowo, ale to jest coś, co trzeba robić. Człowiek, który nie inwestuje w siebie, cofa się. Na to nie można sobie pozwolić.

[Anna Radziwiłł-Schmidt]

Kraków. Debata o aktywizacji niepełnosprawnych

Politycy Postępowych Demokratów w Krakowie wzięli udział w debacie na temat aktywizacji osób niepełnosprawnych.

- Osoby z niepełnosprawnościami, które chcą pozostać aktywne zawodowo, często mają problem ze znalezieniem pracy. Nawet jeżeli znajdą zatrudnienie, często zgadzają się na pracę poniżej poziomu ich kwalifikacji i edukacji, najczęściej za niższe wynagrodzenie. Warto skupić się na osobach, które nie wymagają leczenia szpitalnego jako wyjściowego etapu rehabilitacji kompleksowej, lub u których rehabilitacja medyczna zakończyła się wiele lat temu, nie usuwając przyczyny niepełnosprawności. To, że leczenie ich nie przebiega w systemie stacjonarnym nie oznacza, że nie potrzebują oni wsparcia w pokonywaniu przyczyn bierności zawodowej i życiowej. - mówiła posłanka Maja Ostaszewska, pełnomocniczka ds. wyrównania szans w Gabinecie Cieni PD.

- Bierność zawodowa i społeczna, wynikająca z niepełnosprawności, powoduje obniżenie poczucia własnej wartości. Osoby niepełnosprawne w punkcie wyjścia znajdują się w sytuacji, w której do rozpoczęcia i skutecznej realizacji planów życiowych potrzebują pomocy i wsparcia. Podjęte w tym przypadku kroki powinny mieć na celu stworzenie realnej perspektywy zmiany statusu społecznego i wzrost potencjału osobistego. Zmiana zachowań człowieka nie jest procesem łatwym. Współczesne teorie sugerują, że najlepsze efekty w zakresie zmiany zachowań możemy osiągnąć umieszczając osobę niepełnosprawną w środowisku aktywnych zawodowo i społecznie. Tworzenie instytucji wspierających ten proces można uznać za pożądane i ułatwiające realizację celów tak rozumianej rehabilitacji. - wskazywała posłanka Alicja Chybicka, wiceminister ds. zdrowia w GC PD.

- Celem każdego dorosłego człowieka, również tego z niepełnosprawnością, jest praca, dająca poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Przedsiębiorstwa zatrudniające osoby niepełnosprawne stają się instytucjami realizującymi w praktyce proces rehabilitacji zawodowej. Pozytywny odzew społeczeństwa powoduje powstawanie nowych lokali tego typu. Dzięki temu osoby z niepełnosprawnościami stają się aktywne nie tylko zawodowo, ale też społecznie. Otwierają się na świat widząc, że wbrew pozorom ma on im sporo do zaoferowania. - powiedziała posłanka Joanna Schmidt, pełnomocniczka ds. równego traktowania w GC PD.