Program Rządzić Inaczej

[Fryderyk Skarbinski]

Program Rządzić Inaczej - NOWY KIERUNEK

1. WOLNA EDUKACJA

1.1. Edukacja dzieci w rękach rodziców
Uznając, że edukacja dzieci jest odpowiedzialnością rodziców, przywrócimy im decydujący głos w wyborze ścieżki edukacji dla swoich dzieci minimalizując ingerencję rządu. Rodzice powinni kontrolować i odpowiadać za wszystkie środki wydawane na kształcenie ich dzieci. Oddamy w ich ręce bon oświatowy z pomocą, którego będą mogli wybrać i przekazać fundusze takiej szkole, która będzie odpowiadała ich oczekiwaniom. System ten wprowadzi konkurencję między prywatnymi i publicznymi szkołami zwiększając jakość i efektywność z większą różnorodnością wyboru ofert edukacyjnych.

1.2. Zniesienie przymusu szkolnego
Oddając w ręce rodziców odpowiedzialność za edukację swoich dzieci damy im prawo nie tylko do wyboru szkoły ale także do formy edukacji. Zlikwidujemy obowiązek szkolny zastępując go obowiązkiem nauki do 15 roku życia i zapewniając pełną dobrowolność wyboru miejsca realizowania wybranego programu nauczania w domu, w szkole lub w innej placówce edukacyjnej. Tym samym pozostawimy młodym ludziom i ich rodzicom większy wybór odnośnie ich przyszłości.

1.3. Szkoła przyjazna uczniom
Wychodzimy z fundamentalnego założenia, że dzieci mają prawo decydować o czasie i procesie swojego rozwoju. Temu podporządkujemy cały model edukacji rezygnując ze sztywnych ram programowych, ocen i egzaminów oraz prac domowych. To dzieci będą decydować kiedy, jak i czego się uczą biorąc odpowiedzialność za cały proces swojej edukacji. Szkoły publiczne będą wspierały rozwój dziecka dając mu autonomię i wsparcie wykwalifikowanej kadry.

1.4. Uwolnienie płac nauczycieli
Uwolnimy płace i możliwości awansu nauczycieli, które przez zapisy Karty Nauczyciela są obecnie usztywnione. W ramach dostępnego budżetu szkoły dyrektor będzie mógł swobodnie decydować o wynagrodzeniach swojej kadry pedagogicznej. W tym celu zlikwidujemy Kartę Nauczyciela i umożliwimy nauczycielom ubieganie się o podwyżki na rynkowych zasadach. Chcemy, aby zawód nauczyciela znów stał się prestiżowy i renomowany.

1.5. Szkoła dla społeczności
Minimalizacja roli państwa w systemie edukacji będzie przejawiać się także w oddaniu większego wpływu rodzicom, nauczycielom i lokalnym społecznościom na funkcjonowanie i program edukacyjny szkół. W związku z tym zlikwidujemy kuratoria oświaty, a zaoszczędzone środki przekażemy samorządom, aby mogły dofinansować infrastrukturę szkolną po latach realnego obniżania subwencji oświatowej. Uruchomimy także martwą Krajową Radę Oświatową, która będzie społecznym organem współdecydującym o kierunkach zmian systemu edukacji.

1.6. Szkoły decydują o programie
Rezygnacja z narzucanej przez państwo podstawy programowej na rzecz podstawowego standardu edukacji doprowadzi do większego zróżnicowania ofert edukacyjnych. Przyczyni się także do zwiększenia nacisku na naukę umiejętności miękkich takich jak kreatywność, poszukiwanie informacji czy rozwiązywanie problemów. Doprowadzi także do lepszego dopasowania programu do potrzeb współczesnego świata poprzez włączenie do edukacji takich elementów jak przedsiębiorczość czy programowanie. W gestii wspólnot szkolnych i lub właścicieli prywatnych szkół pozostanie także decydowanie o tym czy i według jakiego programu uczyć takich przedmiotów jak religia czy wychowanie seksualne.

1.7. Świecka szkoła
Zgodnie z uregulowaniami konkordatu zobowiązało się do organizowania lekcji religii w szkołach jednak w myśl zasady światopoglądowej bezstronności państwa nie powinno ich finansować ze środków publicznych. To wspólnoty szkolne powinny decydować o wymiarze nauczania religii w ich placówce, a wspólnoty religijne zapewniać ich finansowanie. Pozwoli to zaoszczędzić w budżecie państwa 1,5 miliarda złotych.

2. WOLNOŚCIOWY ŁAD GOSPODARCZY

2.1. Swoboda zawierania umów
W ramach dobrowolnej relacji pomiędzy prywatnymi podmiotami, strony powinny mieć wolność wyboru z kim chcą współpracować i ustalać takie warunki współpracy jakie są obustronnie akceptowalne. Dotyczy to także umów pomiędzy pracownikami i pracodawcami w tym w zakresie wynagrodzenia za pracę.

2.2. Stabilna wartość pieniądza
Inflacja jest podatkiem nakładanym na najbiedniejszych obywateli, dlatego stabilna wartość pieniądza powinna stać się jednym z podstawowych praw obywatelskich. Banki prywatne nie powinny mieć możliwości kreowania pieniądza dlatego należy zastąpić rezerwę cząstkową pełnym pokryciem kredytów w zebranych depozytach. Tym samym bank centralny zostanie pozbawiony roli pożyczkodawcy ostatniej instancji udzielającym kredytów bankom komercyjnym w wykreowanym w tym celu pustym pieniądzu. Emisja pieniądza nie powinna być domeną monopolu i uznaniowej decyzji banku centralnego, a podaż pieniądza powinna być powiązana ze wzrostem wartości dóbr i usług na rynku.

2.3. Elastyczne ceny
Dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania gospodarki rynkowej niezbędne jest, aby ceny i ich relacje odzwierciedlały prawidłowo rzadkość dóbr i zasobów. Mogą wtedy spełniać dla konsumentów i producentów spełniać prawidłowo funkcję informacyjną, wpływając na zachowania podmiotów gospodarczych i ich decyzje alokacyjne. Dlatego sprzeciwiamy się wszelkim regulacjom cen zarówno cen minimalnych, jak i maksymalnych oraz wszelkim bezpośrednim dotacjom wpływającym na ceny oferowanych na rynku produktów i usług.

2.4. Prywatna własność
Będziemy dążyli do uwolnienia właścicieli od rządowych restrykcji prawa do swobodnego dysponowania i czerpania korzyści z ich własności tak długo jak ich wybory nie będą szkodzić lub naruszać praw innych. Ograniczymy także udział państwa w gospodarce poprzez oddanie w prywatne ręce wszystkich przedsiębiorstw państwowych, które nie są strategiczne z punktu widzenia bezpieczeństwa Polski.

2.5. Wolna konkurencja
Sprzeciwiamy się istnieniu wszelkich monopoli zarówno państwowych, narzucanych przez państwo jak i prywatnych. Patenty, autorskie prawa majątkowe i inne regulacje chroniące własność intelektualną lub ograniczające dostępy do podjęcia pracy w zawodzie również uznajemy za monopole i w związku z tym będzie domagać się ich ograniczenia.

2.6. Wolna przedsiębiorczość
Potrzebujemy nowej prostej ustawy o działalności gospodarczej, która ograniczy do minimum obowiązki biurokratyczne i ograniczenia nakładane na przedsiębiorców i otworzy im możliwość działania w myśl zasady co nie jest zabronione to jest dozwolone. Jednocześnie radyklanego uproszenia wymaga system podatkowy dla osób prowadzących własną działalność. Obecne skomplikowane i rozbudowane przepisy zastąpimy prostym podatkiem ryczałtowym dla wszystkich, a firmę będzie można założyć w 5 minut przez internet.

2.7. Naprawa finansów publicznych
Budżet państwa trzeba stworzyć od zera przeglądając wszystkie wydatki i programy z niego finansowane. Wprowadzimy jako podstawę w części inwestycyjnej budżet zadaniowy i zredukujemy sztywne wydatki państwa. Uporządkujemy finansowanie samorządów zapewniając im niezależność od polityki podatkowej i budżetowej rządu. Zbilansujemy budżet systemu ubezpieczeń społecznych i przeniesiemy jego finansowanie w całości do budżetu państwa. Będziemy prowadzić długofalową politykę budżetową nie ograniczoną roczną ustawą budżetową dążąc do zapewnienia bilansowania całego systemu finansów publicznych.

2.8. Obniżenie podatków
Wszystkie osoby są uprawnione, aby zachowywać owoce swojej pracy. Będziemy dążyć do minimalizacji obciążenia podatkiem dochodów zarówno osobistych jak i firmowych. Wprowadzimy zachęcający do reinwestowania zysków podatek od dywidendy dla spółek handlowych zamiast CIT. Dla osób prowadzących działalność gospodarczą wprowadzimy prosty podatek ryczałtowy nie wymagający prowadzenia żadnej księgowości zamiast obecnego rozbudowanego systemu podatkowego. Dokończymy też reformę podatku od pozostałych dochodów osobistych likwidując pozostałe składki na ubezpieczenia społeczne i upraszając opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z innych niż praca źródeł.

3. DOBROBYT DLA WSZYSTKICH

3.1. Dobrobyt przez konkurencję
Najbardziej obiecującym środkiem do osiągnięcia i zapewnienia każdemu dobrobytu jest konkurencja. Tylko ona prowadzi do tego, że postęp gospodarczy umożliwia osiąganie korzyści wszystkim ludziom, szczególnie jako konsumentom, a ponadto konkurencja eliminuje wszystkie przywileje, które nie wynikają bezpośrednio z wyższej produktywności pracy.

3.2. Koniec z rozdawnictwem
Chcemy żeby państwo we współpracy z partnerami społecznymi i organizacjami pozarządowymi wspierało rzeczywiście potrzebujących dlatego zlikwidujemy wszelkie przejawy rozdawnictwa. Wielkie rządowe programy socjalne zastąpimy wsparciem dla organizacji charytatywnych pomagających osobom wykluczonym. Chcemy pomóc ludziom faktycznie wyjść z biedy, a nie tworzyć z nich klientów pomocy społecznej. System pomocy społecznej powinien skłaniać do tego, aby zawsze opłacało się zarabiać więcej, a nie uzależniać pomoc od konkretnego progu dochodowego.

3.3. Pacjenci decydują o środkach na leczenie
Przymus finansowania określonych dostarczycieli usług medycznych i jakiekolwiek ograniczenia w ich wyborze oraz działalności są niedopuszczalne. Chcemy, aby to pacjenci w pełni decydowali jak wykorzystać środki przeznaczane na ochronę zdrowia odkładając na specjalne konto pieniądze na wydatki związane z opieką medyczną bez pośrednictwa funduszy zdrowia i zakładów ubezpieczeniowych. Z tych środków pacjenci będą mogli opłacić wydatki na leczenie swoje i najbliższej rodziny (małżonka, rodziców, dziadków i dzieci), aby wzmocnić poczucie odpowiedzialności i rozłożyć ryzyko. To pacjenci będą decydować ile i komu zapłacić wybierając między prywatnymi i publicznymi placówkami. W przypadku wyczerpania lub niewystarczającej ilości środków na koncie zdrowotnym pacjenci będą mogli ubiegać się o finansowanie ze spacjalnego funduszu budżetowego.

3.4. Likwidacja przywilejów
Opowiada się za pełną swobodą zrzeszania się obywateli w związki działające z poszanowaniem cudzego życia, zdrowia i mienia, jednakże bez specjalnych przywilejów prawnych. Będziemy dążyć do ograniczenia przywilejów związków zawodowych, a docelowo do zrównania ich ze standardowymi stowarzyszeniami. Jednocześnie pozbawimy wszelkich przywilejów klasę polityczną, monarchię, związki wyznaniowe i zlikwidujemy przywileje podatkowe i emerytalne.

3.5. Otwarte tory
Polski rynek usług pasażerskiego transportu kolejowego musi zostać otwarty na zagranicznych przewoźników. Tylko w ten sposób można osiągnąć poprawę jakości i zmniejszenie kosztów pasażerskich połączeń kolejowych. Polacy zasługują na tańszy i bardziej ekologiczny transport.

4. OBYWATELSKA POLSKA

4.1. Przywrócenie Rzeczpospolitej
Elity będące u władzy w ostatnich latach doprowadziły do przywrócenia monarchii i osadzenia na tronie polityka ze swojego obozu. W sposób absolutnie nie transparentny przeprowadzone zostało referendum i późniejsze przyjęcie przepisów dotyczących monarchii. Będziemy dążyć do przywrócenia Rzeczpospolitej i zakończenia antydemokratycznego epizodu monarchii w naszej nowoczesnej historii. Nie chcemy dłużej utrzymywać monarchii z naszych podatków, nie chcemy rozdawania majątku państwowego koterii rodziny królewskiej, nie chcemy by jedna rodzina dzierżyła tak wielką władzę, nie chcemy by jedna osoba decydowała o prawach, tytułach i obsadzie stanowisk w parlamencie. Czas na powrót do demokracji, czas na przywrócenie Rzeczpospolitej.

4.2. Zmniejszenie państwa
Opowiadamy się za likwidacją wszelkich nadmiernych instytucji i regulacji państwowych. Będziemy dążyć do zmniejszenia liczby i uporządkowania organów nadzoru, kontroli i regulacji rynków. Zlikwidujemy Trybunał Konstytucyjny i Trybunał Stanu. Połączymy funkcje wojewody i marszałka województwa. Zlikwidujemy powiaty i umożliwimy gminom tworzenie dobrowolnego zrzeszania się w związki.

4.3. Realna partycypacja obywateli
Musimy na nowo postawić sobie pytania kto decyduje o naszej przyszłości i w jaki sposób powinniśmy być rządzeni? Demokracja w obecnej formie ma problem z rozwiązaniem wyzwań współczesnego świata a realna władza spoczywa w rękach niewielkiej elity. Partycypacja obywatelska zapewnia realny udział w tym jak jesteśmy rządzeni i jakie wprowadzane są przepisy. Będziemy dążyć do tego, aby pewnego dnia wszyscy obywatele mogli uczestniczyć w realnym sprawowaniu władzy zgodnie z konstytucyjnymi zapisami dającymi obywatelom władzę zwierzchnią. Zaczniemy od wykorzystania sprawdzonych narzędzi partycypacji takich jak budżety obywatelskie, weto obywatelskie czy panele obywatelskie, ale będziemy także eksperymentować z nowymi metodami współuczestnictwa obywateli.

4.4. Likwidacja Senatu
Uważamy, że Senat całkowicie zatracił swoją rolę i sens w naszym systemie władzy stając się tylko maszynką do głosowania. Dzisiaj jest organem skrajnie nie demokratycznym, gdzie w większości zasiadają osoby z nadania, które nie są zainteresowane pracą na rzecz obywateli. Senat nie inicjuje własnych projektów i rzadko wyraża konstruktywny głos w sprawie projektów sejmowych. W związku z tym chcemy jego likwidacji.

4.5. Państwo w komórce
Ułatwimy codzienne życie obywateli i relacje z organami państwa poprzez udostępnienie wszystkich usług administracji publicznej w komórce. W ciągu kadencji całkowicie odejdziemy od papierowej biurokracji i wszystkie sprawy urzędowe będzie można załatwić online. Włączymy w te prace na niespotykaną dotąd skalę na wszystkich etapach projektowania i wdrażania aplikacji głos obywateli. Pozwolimy także kontrybuować w tworzeniu aplikacji wolontariuszom i organizacjom pozarządowym, aby cały projekt nie był kolejnym informatycznym workiem bez dna.

4.6. Nowoczesne zarządzanie w administracji
Zaczniemy stosować w administracji rządowej najnowsze dokonania zarządzania, nauki i technologii. Takie podstawowe praktyki znane w biznesie jak customer expirience, badania użyteczności czy eksperymenty na stałe zagoszczą w zestawie narzędzi wykorzystywanych w administracji. Będziemy dążyć też do zdigitalizowania obiegu dokumentów między urzędami i organami państwa oraz stworzenia powiązań między różnymi bazami danych, aby nie trzeba było wyciągać papieru z jednego urzędu i dostarczać go do drugiego.

5. OCHRONA WOLNOŚCI

5.1. Polityka nieagresji
Polityka zagraniczna Polski powinna być prowadzona w oparciu o zasadę nieagresji. Oznacza to brak uczestnictwa w konfliktach zbrojnych, które nie dotyczą w sposób bezpośredni naszej obronności, ani w agresji ekonomicznej (embarga, sankcje) przeciwko innym narodom i państwom. Polska powinna prowadzić politykę opartą na otwartości oraz dialogu ze wszystkimi partnerami, którzy zechcą ów dialog podjąć.

5.2. Pokój na świecie
Będziemy szukać wszelkich sposobów, aby unikać wojen, nie będziemy żadnego z krajów uznawać za naturalnego wroga i poszukiwać dobrych relacji i wymiany handlowej z wszystkimi państwami. Jednakże każdy potencjalny agresor nie powinien mieć wątpliwości, że z pełną stanowczością staniemy w obronie naszej ojczyzny, naszych wolności i sposobu życia. Staniemy się także ambasadorem pokoju na arenie międzynarodowej i mediatorem wszędzie tam, gdzie pojawi się groźba lub dojdzie do wybuchu konfliktu.

5.3. Handel a nie pomoc finansowa
Setki milionów złotych są arbitralnie przeznaczane na pomoc zagraniczną. Pomoc, która jest wyniszczająca i prowadzi do uzależnienia od niej jej odbiorców. Nie zgadzamy się na to, aby odbierać środki biednym Polakom i przekazywać je na pomoc bogatym mieszkańcom biednych krajów trzeciego świata. Zarówno w interesie Polaków jak i mieszkańców tych krajów jest zapewnienie swobodnej wymiany handlowej, która będzie wpływać na rozwój obu państw i poprawę dobrobytu obywateli.

5.4. Ochotnicza armia
Wykluczamy możliwość uczestniczenia Wojska Polskiego w jakichkolwiek konfliktach zbrojnych i misjach zagranicznych, o ile nie jest to związane bezpośrednio z obroną kraju. Jesteśmy zwolennikami istnienia profesjonalnej armii zawodowej, w skład której wchodzić będą jedynie ochotnicy, a której jedynym zadaniem będzie strzeżenie bezpieczeństwa obywateli Rzeczpospolitej zarówno przed wrogiem zewnętrznym, jak i przed lokalnymi kataklizmami. Uzupełnieniem takiej armii powinny być uzbrojone oddziały obrony terytorialnej.

5.5. Konkurencyjna federacja europejska
Opowiadamy się za swobodnym przepływem ludzi, kapitałów oraz towarów ponad granicami suwerennych państw i koncepcją Europy rozumianej jako związek niezależnych, w pełni suwerennych, współpracujących ze sobą krajów. Jesteśmy przeciwni obecnemu modelowi działania Unii Europejskiej oraz wyraźnym dążeniom do stworzenia państwa europejskiego. Sprzeciwiamy się antywolnościowym działaniom Unii i zamierzamy lobbować na rzecz jej wewnętrznej reformy w duchu wolnościowej idei konkurencyjnej federacji europejskiej.

5.6. Transparentność działań wywiadu
Obrona państwa wymaga odpowiedniego wywiadu, aby wykryć i przeciwdziałać zagrożeniom bezpieczeństwa wewnętrznego. Ten wymóg nie może jednak prowadzić do ograniczenia indywidualnych wolności i praw obywateli. Agencje wywiadu, które zapewniają bezpieczeństwo państwa muszą być poddane społecznemu nadzorowi i transparentne. Sprzeciwiamy się wykorzystaniu przez władze ściśle tajnej klasyfikacji, aby ograniczać dostęp obywateli do informacji, które powinni posiadać, w szczególności tych pokazujących naruszenie prawa przez władze.

5.7. Ochrona przed cyberzagrożeniami
Potrzebujemy nowej strategii cyberbezpieczeństwa, która zabezpieczy nas przed zagrożeniami dla coraz bardziej zdigitalizowanej administracji i gospodarki. Musimy wzmocnić współpracę z prywatnymi firmami i lepiej wykorzystać cywilnych ekspertów w obronie naszej przestrzeni internetowej. Będziemy dążyć do powołania jednostki cyberbezpieczeństwa w ramach Wojsk Obrony Terytorialnej.

6. WOLNOŚĆ OSOBISTA

6.1. Wolność słowa
Opowiadamy się za absolutną wolnością słowa. Pragniemy znieść karalność za rozpowszechnianie poglądów lub opinii. Za swoje słowa każdy powinien ponosić odpowiedzialność cywilną w formie obowiązku naprawienia szkody lub odszkodowania, jeśli ktoś udowodni, że poniósł realną szkodę w wyniku świadomego rozpowszechniania nieprawdy na jego temat. Będziemy dążyć do zniesienia przepisów karnych dotyczących mowy nienawiści, obrazy uczuć religijnych czy znieważenia. Wolność słowa nie polega na prawie do mówienia tego, co inni chcą usłyszeć. Wolność słowa to prawo do mówienia tego, co innych zasmuca, niepokoi, oburza czy obraża. Nie musimy korzystać z tego prawa, ale – jeśli chcemy być naprawdę wolni – musimy to prawo posiadać.

6.2. Ułatwienia w dostępie do broni
Każdy człowiek ma prawo do obrony własnego życia, zdrowia oraz mienia. W celu zwiększenia możliwości tejże obrony, zamierzamy upowszechnić dostęp dorosłych mieszkańców do broni palnej. Konstytucja mimo iż zapewnia ochronę życia, nie gwarantuje dostępu do skutecznych narzędzi tejże ochrony. Pragniemy doprowadzić do sytuacji, w której ofiara nie będzie pozostawała bezbronna w starciu z agresorem. Każdy zdrowy, również psychicznie, i niekarany obywatel powinien mieć prawo do posiadania broni i użycia jej w obronie koniecznej. Pozwolenie na broń wydawane będzie przez urząd miasta lub urząd gminy, po spełnieniu odpowiednich formalności, ze zniesieniem uznaniowości organy wydającego to pozwolenie, uodparniając tę procedurę na kaprys urzędnika. Każda osoba spełniająca wymogi formalne będzie mogła nabyć broń i wykorzystywać ją w sposób bezpieczny.

6.3. Wszyscy są równi
Wyznajemy koncepcję, że wszyscy ludzie rodzą się z pewnymi niezbywalnymi prawami. Władza nie powinna odmawiać lub ograniczań jakichkolwiek indywidualnych praw człowieka w oparciu o płeć, majątek, pochodzenie etniczne, wyznanie, pochodzenie narodowe, wiek, osobiste zachowania, polityczne preferencje czy orientację seksualna. Członkowie prywatnych organizacji zachowują prawo do ustalania jakichkolwiek kryteriów zrzeszania się uznanych przez nich za właściwe, a jednostki są wolne aby odpowiedzieć ostracyzmem, bojkotem czy innymi wolnorynkowymi metodami. Sprzeciwiamy się koncepcją takim jak suwak w układaniu list wyborczych, który z płci tworzy główne kryterium doboru kandydatów odwracając uwagę od kryteriów, które w tym wypadku są kluczowe jak kompetencje.

6.4. Likwidacja przestępstw bez ofiar
Prawo powinno być ograniczone w swoim zastosowaniu do naruszenia praw innych osób przez użycie siły bądź oszustwa lub celowe działania, które narażają innych bez ich przyzwolenia na znaczące ryzyko lub krzywdę. Dlatego będziemy walczyć o zniesienie wszystkich przepisów tworzących przestępstwa bez ofiar taki jak hazard, spożywanie narkotyków do celów medycznych lub rekreacyjnych czy realizowane za obopólną zgodą transakcje dotyczące usług seksualnych.

6.5. Zniesienie prohibicji narkotykowej
Uważamy, że wciąż trwająca globalna wojna z narkotykami jest katastrofalna w skutkach i nie tylko doprowadziła do podniesienia poziomu sprzedaży narkotyków, ale również przyczyniła się do śmierci tysięcy ludzi na całym świecie. Uważamy, że zniesienie prohibicji odbierze przestępczości zorganizowanej ekonomiczną motywację działania, wskutek czego przyczyni się do jej likwidacji.

6.6. Prawo wolne od ustawodawstwa moralnego
Państwo powinno unikać regulowania spraw moralnych za pomocą ustaw. W przypadku tak wrażliwych kwestii jak aborcja i eutanazja wierzymy, że po obu stronach są obywatele działający w dobrej wierze. Niezależnie od oceny moralnej tych tematów uważamy, że celem powinno być ograniczenie tych procedur do absolutnego minimum. Zarówno aborcja i eutanazja powinny być dopuszczalne pod ściśle określonymi procedurami, aby wyciągnąć je z podziemia i doprowadzić od tego, aby tych zabiegów było jak najmniej. Każdy obywatel powinien rozważyć te kwestie i podjąć decyzję w zgodzie z własnym sumieniem. Prawo nie może również na nikogo nakładać obowiązku wykonania tych zabiegów.

6.7. Prawo do decydowania o sobie
Sprzeciwiamy się zmuszaniu ludzi do bycia zdrowymi poprzez ograniczanie im dostępu do mogących szkodzić zdrowiu substancji lub przymusowe leczenie, jeśli nie istnieje bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia innych ludzi w wyniku nieleczenia. Pacjenci przez dobrowolne przystąpienie do ubezpieczeń zdrowotnych ponad podstawową opiekę medyczną będą mogli w większym stopniu kontrolować zakres swojej opieki medycznej i dostosowywać ją do swoich potrzeb.

7. ZIELONA POLSKA

7.1. Odpowiedzialność za środowisko
Konkurencyjny rynek i prawo własności stymulują technologiczne innowacje i zmiany zachowań wymagane dla ochrony naszego środowiska i ekosystemów. Prywatni właściciele mają szczególny interes w zachowaniu zasobów naturalnych. Ochrona środowiska wymaga jasnych definicji i egzekwowania indywidualnych praw i odpowiedzialności w zakresie zasobów takich jak ziemia, woda, powietrze czy dzika przyroda. Osoby, które uznają, że emisja substancji lub energii wyrządza im szkodę, mają pełne prawo żądać zaprzestania działań szkodliwych i rekompensaty ze strony zanieczyszczającego.

7.2. Uwolnienie rynku energii
Energia jest niezbędna do napędzania nowoczesnego społeczeństwa, ale władza nie powinna subsydiować żadnej szczególnej formy jej uzyskiwania. Sprzeciwiamy się wszelkiej rządowej kontroli cen, alokacji i produkcji energii. Należy całkowicie zaprzestać dotowania nierentownych kopalń chroniąc w tym procesie górników, a nie same kopalnie.

7.3. Energia z natury
Inwestycje w energetykę odnawialną muszą być uwolnione z pod biurokratycznych ograniczeń. Sąsiedzi i lokalne społeczności powinny móc wspólnie dokonywać inwestycji w odnawialne źródła energii i zarabiać na nadwyżkach produkowanej przez siebie energii. Sieci przesyłowe muszą być pilnie dostosowane do wzrostów napięcia w okresie wzmożonej produkcji energii z instalacji OZE, a system rozliczeń maksymalnie uproszczony.

7.4. Odpowiedzialność za odpady
Wprowadzający do obrotu opakowania powinien zgodnie z zasadą odpowiedzialności za efekty zewnętrzne powinien być zobowiązany do zajęcia się powstałymi w ten sposób odpadami. Wprowadzimy system kaucyjny dla opakowań tak, aby koszty ich zbiórki i recyklingu nie były przenoszone na społeczeństwo.

7.5. Wolne rolnictwo
Obecna polska i unijna polityka oparta o Wspólną Politykę Rolną finansuje praktyki, które są szkodliwe dla ekstensywnego rolnictwa, ale również naszego zdrowia, środowiska i klimatu. Wydajemy miliardy złotych na dopłaty dla rolników, zwroty akcyzy za paliwo czy preferencje podatkowe i ubezpieczeniowe dla rolników. Zakładanie, że te działania prowadzą do niższych cen żywności to kategoryczny błąd. Subsydia powodują brak motywacji dla rolników do podnoszenia efektywności i obniżania cen. Trzeba przywrócić rolnictwo do jego naturalnego działania likwidując wszelkie dopłaty i preferencje dla rolników. Tylko wtedy zaczną oni w końcu pracować na rzecz zadowolenia konsumentów, a nie rządowych urzędników. Doprowadzi to do wzrostu efektywności rolnictwa, lepszej jakości żywności, większej bioróżnorodności oraz lepszego wykorzystania ziem i zasobów.

[Fryderyk Skarbinski]

Program Rządzić Inaczej - NOWY KIERUNEK

8. WOLNE SAMORZĄDY

8.1. Samorządy decydujące o całokształcie spraw lokalnych
Samorządy terytorialne powinny mieć pełną samodzielność: prawną, organizacyjną i majątkową w zakresie realizacji zadań własnych we współpracy i konsultacji z mieszkańcami. Jedynym organem nadzoru dla samorządów w kwestiach lokalnych są mieszkańcy, którzy powinni być jak najszerzej włączeni w proces współdecydowania o sprawach małych ojczyzn. Chcemy wzmocnienia indywidualnej odpowiedzialności w administracji wojewódzkiej poprzez wprowadzenie jasno określonych działów administracji samorządowej i przydzielanie wicemarszałkom i członkom zarządów województw obszarów odpowiedzialności za konkretne sprawy publiczne i związanego z nim aparatu pomocniczego (wojewódzkie resorty).

8.2. Obywatele współdecydujący na wszystkich szczeblach
Współdecydowanie powinno mieć różne formy, zakres i narzędzia, tak by umożliwić nie tylko uczestnictwo, ale wzmocnić jakość dyskursu obywatelskiego na wszystkich poziomach struktury samorządowej: sołectw, gmin, powiatów, województw. Trzeba do tego wykorzystać nowoczesne narzędzia e-demokracji: e-referenda, udziału w tradycyjnych i e-sesjach rad gmin, powiatów oraz sejmików, możliwość oceny przepisów prawa miejscowego, rankingowania jakości usług publicznych dzięki aplikacjom mobilnym i wymiany tej informacji nie tylko na poziomie lokalnym, ale i krajowym tworząc Ogólnopolski Ranking Usług Publicznych. Zaangażowanie obywatelskie potrzebuje właściwej infrastruktury. Z jednej strony obywatele powinni mieć łatwy kontakt z administracją dzięki dedykowanej platformie, a z drugiej pilnie potrzeba zaprojektowania instytucji Dialogu Obywatelskiego, którego dotychczasowa forma grzecznościowego i prawnego obowiązku „przeprowadzenia” konsultacji społecznych - wypaliła się.

8.3. Samodzielność finansowa samorządów
Wzmocnienie finansowej niezależności samorządów powinno odbyć się przez zmianę sposobu przekazywania środków z podatków dochodowych oraz likwidację subwencji budżetowych. Zamiast dotychczasowego udziału i dotacji powinny one otrzymywać stałą część stawek podatkowych tak, aby ich wpływy przestały być uzależnione od zmian podatkowych na szczeblu centralnym i decyzji budżetowych władzy centralnej. Jednocześnie zlikwidujemy lub obniżymy wiele podatków lokalnych: podatek od środków transportowych, opłatę miejscową, opłatę od posiadania psa, podatek od czynności cywilnoprawnych, podatek od spadków i darowizn, podatek rolny, podatek leśny i podatek od nieruchomości.

8.4. Środki finansowe adekwatne do zakresu zadań
Wprowadzimy zakaz przekazywania samorządom zadań bez środków. Bez adekwatnych środków nie ma prawdziwej samorządności! Najlepszą ochroną przed nakładaniem ad hoc nowych zadań na samorządy jest przekazanie im w sposób systemowy większych kompetencji i większych środków. Opowiadamy się zarówno za decentralizacją regulacyjną jak i finansową. W sytuacji, kiedy dochodzi do zwiększenia obciążenia finansowego samorządów na skutek decyzji podejmowanych przez organy centralne konieczne jest wypracowanie mechanizmów zapewniających adekwatny wzrost dochodów JST. Ważną sprawą jest przywrócenie rangi ocenie skutków regulacji, która obecnie została sprowadzona do nic nie znaczącej formalności. Należy także rozważyć wprowadzenie obowiązku współpracy urzędów centralnych z instytucjami reprezentującymi samorządy przy opracowywaniu OSR.

8.5. Likwidacja urzędu wojewody
Chcemy przekazania wszystkich kompetencji w zakresie realizacji zdecentralizowanych, wojewódzkich polityk publicznych władzom samorządowym. Nie popieramy dwuwładzy w wykonywaniu zadań publicznych w województwie. Jednocześnie uważamy, że należy utrzymać skuteczny, centralny nadzór legalnościowy nad działaniami wzmocnionych władz samorządowych. Nadzór ten jest istotnym elementem unitarnego charakteru naszego państwa. Nadzór nad działalnością demokratycznie wybieranych władz samorządowych, nawet jeśli jest to nadzór tylko prawny, musi być realizowany przez władze mające także silny mandat demokratyczny. Sposobem na unikanie rujnujących zaufanie do samorządu i samorządności afer, jest stworzenie sprawnego, transparentnego systemu nadzoru, który jednakowoż nie będzie narzędziem do politycznego rozprawiania się z samorządowcami przez ich przeciwników politycznych w Warszawie.

8.6. Likwidacja powiatów
Obecnie w Polsce istnieje ponad 350 powiatów, a ich zadania to głównie zadania zlecone, a więc finansowane z budżetu państwa. Większość zadań wraz ze środkami, mogą przejąć gminy, co spowoduje, że zadania będą wykonywane w sposób rzetelny oraz bliski obywatelom, w myśl powszechnie znanej zasady, że najlepszym ośrodkiem władzy jest ten, który jest najbliższy obywatelowi. Należy podkreślić, że obecny podział administracyjny nie ma uzasadnienia ekonomicznego. Od lat obserwujemy w samorządach niekontrolowane mnożenie etatów i rozrastanie jednostek organizacyjnych. Powiaty służą jedynie realizacji ambicji partii politycznych oraz ich działaczy. W obecnej formie, powiaty nie stymulują rozwoju społeczno-gospodarczego, stając się jedynie molochem administracyjnym. Należy więc zlikwidować powiaty oraz wzmocnić rolę gmin, co przyczyni się do lepszego zarządzania jednostkami podziału administracyjnego państwa.

8.7. Zwiększenie samorządności w edukacji
Wolna edukacja to edukacja maksymalnie zdecentralizowana. Jesteśmy za decentralizacją regulacyjną w dziedzinie edukacji - zarówno na poziomie samorządu wojewódzkiego, jak i lokalnego, czyli organów prowadzących szkoły - powiatów, miast i gmin. Chcemy, by regiony miały takie kompetencje, by móc organizować edukację zgodnie z własnymi priorytetami wynikającymi ze strategii rozwoju kapitału ludzkiego i społecznego. Powinno się to odbywać przy zachowaniu pewnych ogólnopolskich standardów, takich jak np.: wspólny rdzeń podstawy programowej, jednolite standardy kształcenia nauczycieli, ogólnopolski system monitorowania jakości pracy szkół.

8.8. Zielone regiony
Chcemy zapewnić pełny wpływ samorządu województwa na zarządzanie funduszami ochrony środowiska i przywrócić gminne fundusze. Przy pomocy wojewódzkich programów ochrony środowiska możemy skierować większe strumienie pieniędzy na walkę ze smogiem, ochronę zasobów wodnych przed suszą oraz w inwestycje w nowe zielone sektory gospodarki, tworzące nowe miejsca pracy, jak termomodernizacja (ocieplenie budynków), wymiana pieców, recykling czy rozwój odnawialnych źródeł energii zgodnie z lokalnymi potrzebami. Zwiększymy udział gmin we wpływach z opłat z tytułu użytkowania środowiska naturalnego i przekażemy im realizację programów ekologicznych adresowanych do mieszkańców.

8.9. Rządzenie wielopoziomowe i dialog obywatelski
Silne państwo polskie, to państwo unitarne i mądrze zdecentralizowane, posiadające strukturę dynamiczną. Niezbędne jest zbudowanie transparentnego i komplementarnego modelu podziału i równoważenia władzy, np. poprzez rządzenie wielopoziomowe (ang. multilevel governance), czyli tworzenie instytucjonalnych łączników między różnymi poziomami władzy centralnej i samorządu. Potrzebne jest włączenie gmin w proces zarządzania samorządem województwa, włączenie samorządów w zarządzanie państwem oraz wzmocnienie roli ogólnopolskich stowarzyszeń JST w tworzeniu standardów i sprawowaniu nadzoru partnerskiego (ang. peer review). Samorządy musza opierać się na wykorzystaniu i technologicznym wzmocnieniu form ułatwiających prowadzenie ciągłego dialogu obywatelskiego, np. Obywatelska Inicjatywa Uchwałodawcza z progami głosów uzależnionymi od poziomu oddziaływania rozwiązania legislacyjnego (gmina, województwo), obowiązkowe budżety obywatelskie, czy obywatelski system oceny jakości prawa miejscowego.

8.10. Nowoczesna służba cywilna
Polska służba cywilna nie jest zorganizowana systemowo i stanowi źle zarządzaną, niedowartościowaną grupę pracowników sektora publicznego. Nie nadąża za standardami funkcjonowania swoich zachodnich odpowiedników i modelami zarządzania w nowoczesnych przedsiębiorstwach. Jest zbyt podatna na bezpośrednie wpływy partyjne. Tymczasem służba cywilna jest równie istotna z punktu widzenia wolności, demokracji i rządów prawa, co inne kluczowe instytucje państwa, takie jak sądownictwo czy prokuratura. W związku z tym trzeba usprawnić bieżące zarządzanie zasobami służby cywilnej, zapewnić jej apolityczność i profesjonalizm urzędników, wprowadzić obowiązkowe konkursy na wszystkie stanowiska urzędnicze w państwie. Służba cywilna powinna działać zgodnie z modelem nowego publicznego zarządzania stawiającym na pierwszym miejscu obywatela jako konsumenta usług publicznych. Od urzędników powinno wymagać się elastyczności, refleksyjności i zdolności interpretacji przepisów w taki sposób, żeby unikać przesadnego rygoryzmu, a sama administracja powinna być otwarta na możliwość dzielenia się swoimi funkcjami i zadaniami z innymi podmiotami. Sfera działania administracji publicznej powinna być możliwie wąska i koncentrująca się na obsłudze podstawowych funkcji aparatu państwowego.