Przechodzimy do debaty nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi. Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę, panią minister Urszulę Zielińska.
Ustawa
z ... 2032 roku
o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi
Art. 1. W ustawie z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi wprowadza się na stępujące zmiany:
1) w art. 15:
a) po ust. 1 dodaje się ustęp 1a w brzmieniu:
„1a. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 umieszcza na opakowaniach oznakowania wskazujące na frakcję odpadu, do której należeć będzie opakowanie jako odpad opakowaniowy.”;
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzory oznakowania opakowań, kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego postępowania z odpadami opakowaniowymi, w tym ułatwienia ich zbierania w sposób selektywny.”
2) w art. 56 ust. 1 po pkt. 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu:
„4b. Wbrew przepisowi art. 15 ust. 1a stosuje opakowania, na których nie umieszczono oznakowania wskazującego na frakcję odpadu, do której należeć będzie opakowanie jako odpad opakowaniowy.”.
3) w art. 57 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2. w przypadkach, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 4a, 4b - od 10 000 zł do 50 000 zł;”
Art. 2. Obowiązek oznakowania opakowań, o którym mowa w art. 15 ust. 1a ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie dotyczy opakowań wytworzonych, wprowadzonych lub wwiezionych na terytorium kraju z państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, jak też nabytych wewnątrzwspólnotowo przed dniem wejścia w życie ustawy.
Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
Uzasadnienie
Sprawozdawca: Urszula Zielińska, Minister Klimatu i Środowiska
Pani Marszałek,
Wysoka Izbo,
Kwestia prawidłowego postępowania z odpadami opakowaniowymi ma kluczowe znaczenie w zakresie wydajności procesu recyklingu, któremu mogą zostać one poddane. W odniesieniu do odpadów opakowaniowych, których 45% powstaje w gospodarstwach domowych, szczególnego znaczenia nabiera skuteczności ich selektywnego zbierania u źródła. Kwestia ta jest o tyle istotna, iż rosnąca konsumpcja oraz produkcja powodują wzrost liczby odpadów opakowaniowych. Opakowania bowiem są produktem pełniącym funkcję marketingową, transportową oraz ochronną, co powoduje, iż odgrywają one znaczącą rolę w procesie wymiany dóbr, zwłaszcza zaś żywności, a więc produktów o podstawowym znaczeniu. Na poziomie Unii Europejskiej polityka w dziedzinie odpadów ukierunkowana została na zmniejszenie negatywnych skutków wytwarzania odpadów i gospodarowania nimi dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Działania te mają prowadzić do ograniczenia wykorzystania zasobów oraz sprzyjać praktycznemu zastosowaniu hierarchii postępowania z odpadami.
Zaproponowane w projekcie zmiany ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi w założeniu mają przyczynić się do usprawnienia selektywnej zbiórki odpadów opakowaniowych. W tym celu wprowadza się zmiany nakładające na przedsiębiorców wprowadzających produkty w opakowaniach, wytwarzających opakowania, importujących opakowania oraz dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań, obowiązek oznakowywania opakowań, dzięki czemu powstały odpad opakowaniowy będzie mógł być w łatwy sposób kwalifikowany do określonej frakcji odpadów. W tym aspekcie szczególnie istotne wydaje się prawidłowe zbieranie odpadów po produktach w opakowaniach wielomateriałowych, tj. wykonanych co najmniej z dwóch różnych materiałów, których nie można rozdzielić ręcznie lub za pomocą prostych metod mechanicznych. Selektywna zbiórka takich odpadów jest utrudniona, ze względu na częste ich nieprawidłowe kwalifikowanie do odpowiedniej frakcji odpadów. Zjawisko to jest tym bardziej niepożądane, iż dotyczy tak powszechnych opakowań jak pojemniki typu tetra-pak, w których sprzedawana jest płynna żywność (np. mleko).
Brak prawidłowej segregacji odpadów opakowaniowych powoduje, że jakość tych odpadów, zwłaszcza zbieranych w gospodarstwach domowych uniemożliwia ich recykling. Proponowana zmiana poprzez ułatwienie przypisywania odpadów opakowaniowych do poszczególnych frakcji odpadów przyczyni się więc do zwiększenia skuteczności selektywnego zbierania tych odpadów. Zmiana w powyższym zakresie wydaje się więc nie tyle pożądana co nawet konieczna, biorąc pod uwagę, iż jedynie 66% Polaków deklaruje, że segreguje odpady, a statystyczny Polak zużywa rocznie około 160 kg opakowań. W projekcie przewidziano również wyłączenie w zakresie wymogu znakowania opakowań, wskazującego na frakcję odpadu, do której należeć będzie opakowanie jako odpad opakowaniowy w odniesieniu do opakowań wytworzonych, wprowadzonych, wwiezionych na terytorium kraju z państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, jak też nabytych wewnątrzwspólnotowo przed dniem wejścia w życie ustawy. Ma to na celu uniknięcie sytuacji, w której przedsiębiorcy obciążani byli by ad hoc przewidzianymi w projekcie karami.
Przewiduje się, że projektowana ustawa wywoła pozytywne skutki społeczne, polegające na zwiększeniu świadomości społecznej w zakresie selektywnej zbiórki odpadów, jak też zachęci konsumentów do zachowań proekologicznych. Projekt nie generuje wydatków po stronie budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie wpłynie negatywnie na sytuację rodzin z dziećmi.
Dziękuję.
og: 48h
