Przechodzimy do debaty nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i niektórych innych ustaw:
Ustawa z dnia … 2033 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i niektórych innych ustaw
Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zbiór mleczka makowego i opium z maku oraz ziela lub żywicy konopi innych niż włókniste, z zastrzeżeniem art. 63a ust. 2, jest dozwolony wyłącznie w celu prowadzenia badań naukowych, po uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego.”;
2) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu:
„Rozdział 5a
Stan po użyciu tetrahydrokannabinolu oraz stan upojenia tetrahydrokannabinolem
Art. 44g. 1. Stan po użyciu tetrahydrokannabinolu zachodzi, gdy stężenie delta9-tetrahydrokannabinolu we krwi wynosi od 2 do 5 ng na ml.
2. Stan upojenia tetrahydrokannabinolem zachodzi, gdy stężenie delta-9- tetrahydrokannabinolu we krwi wynosi powyżej 5 ng na ml.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Transportu Drogowego oraz Głównego Inspektora Farmaceutycznego, może określić, w drodze rozporządzenia, inne, wyższe niż określone w ust. 1 i 2, wartości stężenia delta-9- tetrahydrokannabinolu we krwi wymagane do stwierdzenia stanu po użyciu tetrahydrokannabinolu lub upojenia tetrahydrokannabinolem, w przypadku osób długotrwale przyjmujących produkty lecznicze wytworzone z konopi, mając na względzie aktualną wiedzę medyczną oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego.
4. Długotrwałe przyjmowanie produktów leczniczych wytworzonych z konopi potwierdza się zaświadczeniem lekarskim wystawionym przez lekarza prowadzącego leczenie, zawierającym w szczególności:
1) imię i nazwisko pacjenta;
2) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), a w przypadku pacjenta nieposiadającego numeru PESEL – serię, numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które wydało ten dokument;
3) datę rozpoczęcia przyjmowania produktów leczniczych wytworzonych z konopi;
4) okres ważności zaświadczenia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 4, mając na względzie zapewnienie możliwości wystawienia zaświadczenia w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego.
Art. 44h. 1. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione w stanie po użyciu tetrahydrokannabinolu lub upojenia tetrahydrokannabinolem, osoba podejrzana może być poddana badaniu koniecznemu do ustalenia zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu w organizmie, w szczególności zabiegowi pobrania krwi. Zabiegu pobrania krwi dokonuje osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje zawodowe.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia i minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości określą, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzania badań w celu ustalenia zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu w organizmie, sposób ich dokumentowania oraz weryfikacji, mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzenia badań oraz zagwarantowania wiarygodności ich wyników.”;
2) w art. 58 po ust. 2 dodaje się ust. 3-4:
„3. Kto dokonuje czynu określonego w ust. 1 w odniesieniu do ilości środka odurzającego lub substancji psychotropowej określonej w art. 62 ust. 4, podlega karze grzywny do 5 000 zł.
4. Nie popełnia przestępstwa, kto dokonuje czynu określonego w ust. 1 w odniesieniu do ilości środka odurzającego lub substancji psychotropowej określonej w art. 63a.”
2) w art. 59 po ust. 3 dodaje się ust. 4.
„4. Kto dokonuje czynu określonego w ust. 1 w odniesieniu do ilości środka odurzającego lub substancji psychotropowej określonych w art. 63a, podlega karze grzywny do 5 000 zł.”
3) w art. 62 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Jeśli przedmiotem czynu określonego w ust. 1 są:
1) ziele konopi innych niż włókniste, żywica konopi o masie od 30 g do 100 g;
2) LSD o masie do 2000 µg;
3) kokaina o masie do 5 g;
4) amfetamina i pochodne, MDMA o masie do 5 g;
5) heroina o masie do 3 g;
sprawca podlega karze grzywny do 5 000 zł.”
4) w art. 63 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega karze grzywny do 5 000 zł.”
5) po art. 63 dodaje się art. 63a w brzmieniu:
Art. 63a. 1. Nie popełnia przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1, kto posiada ziele konopi innych niż włókniste lub żywicę konopi o masie do 30 g.
2. Nie popełnia przestępstw określonych w art. 63 ust. 1 i 2, kto uprawia do 5 krzaków konopi innych niż włókniste lub zbiera żywicę lub ziele konopi innych niż włókniste z takiej liczby krzaków.”
6) Art. 69 otrzymuje brzmienie:
„art. 69.
1. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 58 ust. 3, art. 59 ust. 4, art. 62 ust. 4, art. 63 ust. 4, art. 65-art. 67 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.
2. W razie ukarania za wykroczenie określone w art. 58 ust. 3, art. 59 ust. 4, art. 62 ust. 4, art. 63 ust. 4, art. 65 lub art. 66 orzeka się przepadek przedmiotów wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, nawet jeżeli nie były one własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół.”
Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 70 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi zachowania trzeźwości znajduje się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu, środka odurzającego lub innej podobnie działającej substancji lub środka i podejmuje w tym stanie czynności zawodowe lub służbowe.”;
2) w art. 86 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Kto dopuszcza się wykroczenia określonego w § 1, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”;
3) w art. 87 § 1-2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 50 złotych. § 1a. Tej samej karze podlega, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1.
§ 2. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1, podlega karze aresztu do 14 dni albo karze grzywny.”;
4) w art. 96 w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) do prowadzenia pojazdu osobę znajdującą się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu,”.
Art. 3. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich w art. 70b:
1) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Jeżeli zachowanie nieletniego wskazuje, że jest on w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu, kurator sądowy może zobowiązać nieletniego do poddania się badaniu w celu ustalenia w organizmie nieletniego obecności alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub innego środka użytego w celu wprowadzenia się w stan odurzenia.”;
2) § 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„§ 3. W razie ustalenia obecności alkoholu, delta-9-tetrahydrokannabinolu lub innego środka użytego w celu wprowadzenia się w stan odurzenia w organizmie nieletniego albo w wypadku, o którym mowa w § 2, kurator może wystąpić do sądu rodzinnego z wnioskiem o zmianę środka wychowawczego.
§ 4. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzania badań na obecność alkoholu, delta-9-tetrahydrokannabinolu lub innego środka użytego w celu wprowadzenia się w stan odurzenia w organizmie nieletniego oraz procedury dokumentowania badań oraz sposoby weryfikacji wyników testu, uwzględniając w szczególności cel stosowanego nadzoru kuratora sądowego oraz potrzebę powstrzymania dalszego procesu demoralizacji nieletniego.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) będąc w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub będąc pod wpływem innych środków odurzających, substancji psychotropowych lub innych środków o podobnym działaniu, sam w znacznym stopniu przyczynił się do wypadku.”;
2) w art. 45 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Jeżeli zachodzi przypuszczenie, że poszkodowany w chwili wypadku był w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innych środków odurzających, substancji psychotropowych lub innych środków o podobnym działaniu, lekarz udzielający pierwszej pomocy kieruje poszkodowanego na badania niezbędne do ustalenia ich zawartości w organizmie.”.
Art. 5. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 31 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał albo mógł przewidzieć.”;
2) w art. 42 § 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„§ 2. Sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1 był w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem, pod wpływem innego środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego w art. 173, art. 174 lub art. 177.
§ 3. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 lub jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 lub w art. 355 § 2 był w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami.”;
3) w art. 47 w § 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 173, art. 174, art. 177 lub w art. 355, jeżeli sprawca był w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, a w razie jego śmierci w wyniku popełnionego przez skazanego przestępstwa nawiązkę na rzecz osoby najbliższej, której sytuacja życiowa wskutek śmierci pokrzywdzonego uległa znacznemu pogorszeniu.”;
4) w art. 115 po § 16 dodaje się § 16a w brzmieniu:
„§ 16a. Stan upojenia tetrahydrokannabinolem zachodzi, gdy stężenie delta-9- tetrahydrokannabinolu we krwi przekracza wartość określoną w art. 44g ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub w przepisach wydanych na podstawie art. 44g ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.”;
5) w art. 178 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Skazując sprawcę, który popełnił przestępstwo określone w art. 173, art. 174 lub art. 177 znajdując się w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, a w wypadku przestępstwa określonego w art. 177 § 2 w wysokości nie niższej niż 2 lata, do górnej granicy tego zagrożenia zwiększonego o połowę.”;
6) w art. 178a:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”,
b) § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”;
7) art. 179 i 180 otrzymują brzmienie:
„Art. 179. Kto wbrew szczególnemu obowiązkowi dopuszcza do ruchu pojazd mechaniczny albo inny pojazd w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym lub dopuszcza do prowadzenia pojazdu mechanicznego albo innego pojazdu na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub upojenia tetrahydrokannabinolem, będącą pod wpływem innego środka odurzającego lub osobę nieposiadającą wymaganych uprawnień, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Art. 180. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego, pełni czynności związane bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa ruchu pojazdów mechanicznych, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”;
8) w art. 357 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Żołnierz, który, po wyznaczeniu do służby lub będąc w służbie, wprawia się w stan nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub odurzenia innym środkiem, podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2.”.
Art. 6. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 45 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) kierowania pojazdem, prowadzenia kolumny pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt osobie w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu;”;
2) w art. 80k w ust. 6 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) prowadzeniem pojazdu po użyciu tetrahydrokannabinolu albo w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem;”;
3) w art. 100aa w ust. 4 pkt 13 otrzymuje brzmienie:
„13) o kierowaniu pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu;”;
4) w art. 129:
a) w ust. 2:
‐ pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) żądania poddania się przez kierującego pojazdem lub przez inną osobę, w stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogła kierować pojazdem, badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu;”,
‐ w pkt 8 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) kierowania pojazdem osobie znajdującej się w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu albo środka działającego podobnie do alkoholu,”,
b) w ust. 4b pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) pojazd kierowany jest przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu albo środka działającego podobnie do alkoholu, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia pojazdu w inny sposób;”;
5) w art. 129a w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) w zakresie badania w celu ustalenia w organizmie zawartości alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub obecności środka działającego podobnie do alkoholu,”;
6) art. 129f otrzymuje brzmienie:
„Art. 129f. Strażnicy straży gminnych (miejskich), strażnicy leśni oraz funkcjonariusze Straży Parku w związku z wykonywaniem czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego są obowiązani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu albo środka działającego podobnie do alkoholu.”;
7) po art. 129i dodaje się art. 129ia w brzmieniu:
„Art. 129ia. 1. Badanie w celu ustalenia zawartości delta-9- tetrahydrokannabinolu w organizmie przeprowadza się na podstawie badania krwi.
2. Badanie w celu ustalenia zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu w organizmie może być przeprowadzone również w razie braku zgody osoby podlegającej badaniu, o czym należy ją uprzedzić.
3. Warunki oraz sposób przeprowadzania badania, o którym mowa w ust. 1, określają przepisy wydane na podstawie art. 44h ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.”;
8) art. 129ja otrzymuje brzmienie: „Art. 129ja. W toku kontroli ruchu drogowego uprawniony organ kontroli może poddać kierującego pojazdem lub inną osobę, w stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogła kierować pojazdem, badaniu w celu ustalenia w organizmie zawartości alkoholu, zawartości tetrahydrokannabinolu lub obecności środka działającego podobnie do alkoholu.”;
9) w art. 129k ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W razie uczestniczenia w wypadku drogowym, w którym jest zabity lub ranny, kierujący pojazdem jest poddawany badaniu w celu ustalenia w organizmie zawartości alkoholu, zawartości tetrahydrokannabinolu lub obecności środka działającego podobnie do alkoholu.”,
10) w art. 130a w ust. 2 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) znajdująca się w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu albo środka działającego podobnie do alkoholu,”;
11) w art. 130b w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) charakterystykę uczestników wypadku: wiek, płeć, obywatelstwo, poziom alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka odurzającego w organizmie, stosowanie lub niestosowanie wyposażenia ochronnego;”;
12) w art. 135 w ust. 1 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) uzasadnionego podejrzenia, że kierujący pojazdem znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu albo środka działającego podobnie do alkoholu,”;
13) w art. 135a w ust. 1 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) uzasadnionego podejrzenia, że kierujący pojazdem znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem lub w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu albo środka działającego podobnie do alkoholu,”;
14) w art. 136 w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „W przypadku przeprowadzenia badania krwi lub moczu dla oceny trzeźwości, zawartości tetrahydrokannabinolu lub zawartości środka działającego podobnie do alkoholu:”.
Art. 7. W ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 7 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) do którego w znacznym stopniu przyczyniło się zachowanie żołnierza spowodowane jego stanem nietrzeźwości, stanem upojenia tetrahydrokannabinolem albo zażyciem innych środków odurzających lub substancji psychotropowych;”;
2) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli z okoliczności wypadku wynika uzasadnione przypuszczenie, że żołnierz znajdował się w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem albo pod wpływem innych środków odurzających lub substancji psychotropowych, właściwy organ kieruje go na badanie niezbędne do ustalenia zawartości alkoholu, tetrahydrokannabinolu, innych środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie; odmowa poddania się badaniu lub inne zachowanie uniemożliwiające jego przeprowadzenie powodują pozbawienie prawa do świadczeń, chyba że żołnierz udowodni, iż miały miejsce przyczyny, które uniemożliwiły poddanie się temu badaniu.”.
Art. 8. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje prawo dochodzenia od ubezpieczonego lub osób, za które ponosi on odpowiedzialność, zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 4, odszkodowania za szkody określone w ust. 2, a także w przypadku, jeżeli szkoda została wyrządzona przez ubezpieczonego lub osoby, za które ponosi on odpowiedzialność, w stanie po użyciu alkoholu, w stanie po użyciu tetrahydrokannabinolu, w stanie nietrzeźwości lub w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem albo po użyciu innych środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.”;
2) w art. 43 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu, w stanie po użyciu tetrahydrokannabinolu, w stanie nietrzeźwości lub w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem albo po użyciu innych środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii;”;
3) art. 58 otrzymuje brzmienie: „Art. 58. Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje uprawnienie do dochodzenia od sprawcy szkody zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC rolników odszkodowania, jeżeli wyrządził on szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu, w stanie po użyciu tetrahydrokannabinolu, w stanie nietrzeźwości lub w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem albo po użyciu innych środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.”.
Art. 9. W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 25:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) zawartości w organizmie alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Nie można prowadzić zajęć z osobą ubiegającą się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem, pojazdem silnikowym lub uprawnienia do kierowania tramwajem, która znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu.”;
2) w art. 33 w ust. 1 w pkt 8 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu, w stanie po użyciu tetrahydrokannabinolu lub w stanie po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu,”;
3) w art. 50 w ust. 2 w pkt 7 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) znajduje się ona w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu,”;
4) w art. 58 w ust. 1 w pkt 9 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu, w stanie po użyciu tetrahydrokannabinolu lub w stanie po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu,”;
5) w art. 75 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) kierujący motorowerem, pojazdem silnikowym lub tramwajem, jeżeli kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu;”;
6) w art. 82 w ust. 1 w pkt 4 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu,”;
7) w art. 99 w ust. 1:
a) w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) kierowała pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu,”,
b) w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) kierowała pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu,”,
c) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) kurs reedukacyjny w zakresie problematyki przeciwalkoholowej i przeciwdziałania narkomanii, jeżeli kierowała pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie upojenia tetrahydrokannabinolem, w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu”;
8) w art. 100 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) wpływu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu na funkcje percepcyjne kierującego oraz na podejmowane przez niego decyzje w ruchu drogowym;”;
9) w art. 117 w ust. 2 w pkt 5 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu, w stanie po użyciu tetrahydrokannabinolu lub w stanie po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu,”.
Art. 10. W ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 86a i 86b otrzymują brzmienie:
„Art. 86a. 1. W przypadku uzasadnionego podejrzenia funkcjonariusze Straży Granicznej mają prawo żądać poddania się badaniu na zawartość w organizmie alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub innego środka odurzającego przez prowadzącego statek w ruchu wodnym. 2. Do badania w celu ustalenia w organizmie obecności alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka odurzającego stosuje się odpowiednio art. 129i, art. 129ia oraz art. 129j ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.
Art. 86b. 1. Zabrania się prowadzenia statku morskiego, statku żeglugi śródlądowej, jachtu morskiego lub jachtu śródlądowego oraz wykonywania obowiązków w zakresie bezpieczeństwa statku, jego ochrony lub zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska morskiego w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego.
2. W przypadku uzasadnionego podejrzenia prowadzenia statku morskiego, statku żeglugi śródlądowej, jachtu morskiego lub jachtu śródlądowego albo wykonywania obowiązków w zakresie bezpieczeństwa statku, jego ochrony lub zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska morskiego w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego przepisy art. 86a stosuje się odpowiednio.”;
2) w art. 127 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) prowadzi statek morski lub statek żeglugi śródlądowej, jacht morski lub śródlądowy, lub wykonuje obowiązki w zakresie bezpieczeństwa statku, jego ochrony lub zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska morskiego, w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego,”.
Art. 11. W ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„Art. 6. Zarządzający wyznaczonym obszarem wodnym lub osoba przez niego upoważniona może nie wpuścić na ten obszar osoby lub żądać opuszczenia przez nią tego obszaru, jeśli zachowanie osoby wyraźnie wskazuje, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub jest pod wpływem środka odurzającego.
Art. 7. Zabrania się prowadzenia w ruchu wodnym statku lub innego obiektu pływającego, niebędącego pojazdem mechanicznym, osobie znajdującej się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu.”; 2) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Statek lub inny obiekt pływający może być usunięty z obszaru wodnego, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy prowadziła go osoba znajdująca się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu.”;
3) w art. 33 ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Do badania w celu ustalenia w organizmie obecności alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka odurzającego stosuje się odpowiednio art. 129i, art. 129ia oraz art. 129j ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.”;
4) art. 35 otrzymuje brzmienie:
„Art. 35. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, tetrahydrokannabinolu lub środka działającego podobnie do alkoholu, prowadzi w ruchu wodnym statek lub inny obiekt pływający, niebędący pojazdem mechanicznym, podlega karze grzywny.”.
Art. 12. W ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 30 otrzymuje brzmienie:
„Art. 30. 1. Zabrania się uprawiania narciarstwa lub snowboardingu na zorganizowanym terenie narciarskim w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego.
2. Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim lub osoba przez niego upoważniona może odmówić wstępu albo nakazać opuszczenie zorganizowanego terenu narciarskiego osobie, której zachowanie wyraźnie wskazuje, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego.”;
2) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto uprawia narciarstwo lub snowboarding na zorganizowanym terenie narciarskim w stanie nietrzeźwości, upojenia tetrahydrokannabinolem lub pod wpływem innego środka odurzającego, podlega karze grzywny.”.
Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Sprawozdawca: minister sprawiedliwości Roman Liściowski
Celem przedłożonego projektu ustawy jest zmiana antynarkotykowej polityki państwa, odejście od ścigania osób uzależnionych bądź rekreacyjnie używających środków odurzających. W opinii wnioskodawców organy ścigania powinny skupić się na ściganiu osób, które uczyniły sobie z dystrybucji narkotyków źródło dochodów, w tym dilerów.
W wyniku przyjęcia proponowanych zmian dekryminalizowane będzie posiadanie do 30 gramów i 5 krzaków marihuany, a także nieodpłatne udzielanie do takiej ilości (chodzi generalnie o sytuację częstowania na imprezie itp).
Posiadanie od 30 do 100 gramów marihuany będzie wykroczeniem, podobnie posiadanie niewielkich ilości innych najpopularniejszych narkotyków: LSD (do 2000 µg), kokaina (do 5 g), amfetamina i pochodne, MDMA (do 5 g) oraz heroina (do 3 g)
Wykroczeniem będzie także handel marihuaną do 30 gramów i 5 krzakami oraz nieodpłatne udzielenie niewielkich ilości innych narkotyków (tam, gdzie posiadanie też będzie tylko wykroczeniem), jak również uprawianie w niewielkich rozmiarach maku, konopi lub krzewów koki.
Ustawa wprowadza także do polskiego porządku prawnego pojęć „stan po użyciu
tetrahydrokannabinolu” i „stan upojenia tetrahydrokannabinolem”, analogicznych do
stanu po użyciu alkoholu i stanu nietrzeźwości. Obecnie nawet minimalne stężenie np: przy prowadzeniu samochodu, w zasadzie oznacza popełnienie przestępstwa (a często śladowe ilości THC mogą utrzymywać się nawet wiele dni po użyciu, nie mówiąc już o regularnym używaniu).
Ustawa nie wpływa negatywnie na sytuację rodzin z dziećmi. Nie ma także wpływu na finanse publiczne.
Ustawa jest zgodna z prawem UE.
OG: Debata trwa do godziny 19:00 12 marca.
