USTAWA
z dnia……………………. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji
Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji(Dz.U. z 2017 r. poz. 1414) wprowadza się następujące zmiany:
1) W art. 4 po pkt 26 dodaje się punkt 26a w brzmieniu:
„26a) twórcą niezależnym jest twórca, który nie zawarł umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu z osobami trzecimi. Za osoby trzecie nie są uważane organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi w rozumieniu odrębnych przepisów;”
2) W art. 15:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„Nadawcy programów radiowych, z wyłączeniem programów tworzonych w całości w języku mniejszości narodowej lub etnicznej, lub w języku
regionalnym w rozumieniu art. 19 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (Dz. U.
z 2015 r. poz. 573), przeznaczają co najmniej 50% dobowego czasu nadawania w programie utworów słowno-muzycznych na utwory, które są wykonywane w języku polskim lub są związane przez osobę wykonawcy (zespół wykonawczy, solistę lub dyrygenta), kompozytora lub autora opracowania, z kulturą polską, z tego conajmniej 10%w ciągu 12 miesięcy od wejścia w życie ustawy, a po tym czasie co najmniej 20% na utwory wytworzone przez twórców niezależnych. Co najmniej 60% utworów słowno-muzycznych, które są wykonywane w języku polskim lub są związane przez osobę wykonawcy (zespół wykonawczy, solistę lub dyrygenta), kompozytora lub autora opracowania, z kulturą polską powinno
być nadawane w godzinach 5-24.”
b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„Przy ustalaniu czasu nadawania w godzinach 5-24, o którym mowa w ust. 2, czas nadawania utworu słowno-muzycznego w tych godzinach wykonywanego przez debiutanta w języku polskim lub związanego z kulturą polską przez osobę wykonawcy (zespół wykonawczy, solistę lub dyrygenta), kompozytora lub autora opracowania, z kulturą polską, jest liczony jako 200% czasu nadawania utworu.”
c) ust. 2 b otrzymuje brzmienie:
„Za utwór wykonywany przez debiutanta uważa się utwór słowno-muzyczny wykonywany w języku polskim lub związany przez osobę wykonawcy (zespół wykonawczy, solistę lub dyrygenta), kompozytora lub autora opracowania, z kulturą polską, który w danym okresie rozliczeniowym został
rozpowszechniony w programie radiowym, a od daty pierwszego rozpowszechnienia w rozumieniu odrębnych przepisów nie minęło 18 miesięcy,
przy czym za debiutanta uważa się wyłącznie artystę wykonawcę lub zespół wykonawców, który w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w powyższym okresie 18 miesięcy po raz pierwszy opublikował swój utwór.
d) Po ust 2b dodaje się ust 2cw brzmieniu:
„2c) W czasie przeznaczonym na nadawanie utworów słowno-muzycznych, które są wykonywane w języku polskim lub są związane przez osobę wykonawcy (zespół wykonawczy, solistę lub dyrygenta), kompozytora lub autora opracowania, z kulturą polską, o którym mowa w ust. 2, utwory stworzone w okresie 5 lat przed rozpowszechnieniem w programie powinny stanowić co najmniej 50%.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2031 r.
Łukasz Rodacki (Naprzód!) :
Uzasadnienie:
Proponowana nowelizacja ma na celu ochronę polskiej kultury oraz tworzenie warunków niedyskryminowanego i równoprawnego dostępu Polaków do dóbr kultury własnej, będącej źródłem tożsamości narodu polskiego. Zgodnie z art. 6 ust. 1 Konstytucji, Rzeczpospolita Polska stwarza warunki
upowszechniania i równego dostępu do dóbr kultury, będącej źródłem tożsamości narodu polskiego, jego trwania i rozwoju.
Tymczasem w obecnej sytuacji, polskim wykonawcom dużo trudniej jest funkcjonować na rynku muzycznym, niż twórcom lub artystom zagranicznym, promowanym przez wielkie globalne koncerny i pozbawione tożsamości kulturowej, nastawione wyłącznie na zyski wytwórnie fonograficzne. Polskie wytwórnie nie są w stanie konkurować z zagranicznymi firmami fonograficznymi, posiadającymi ogromny kapitał i środki na promocję. Prowadzi to sytuacji, w której polscy artyści - aby dotrzeć do szerszego grona odbiorców i móc się rozwijać - muszą zwierać kontrakty dużymi zachodnimi wytwórniami, gdzie są zmuszani do sformatowania swojej twórczości pod proponowane przez owe wytwórnie wzory, a nierzadko wręcz blokowani w możliwości realizowania własnego rozwoju twórczego, inspirowanego tradycją polską. W konsekwencji hamuje się rozwój oryginalnej polskiej twórczości artystycznej, jednocześnie ograniczając swobodę konkurencji, co prowadzi do dyskryminacji polskiego rynku muzycznego. Obecne uregulowania prawne sztucznie zatrzymały rozwój polskich wydawców muzycznych dostępu do największych anten. W konsekwencji są oni pozbawieni de facto szansy na dotarcie do polskiego słuchacza. Wprowadzona przez przedmiotowy projekt definicja
„niezależnego twórcy” oraz obowiązek przeznaczania najpierw 10%, a następnie 20% z udziału polskiej muzyki na utwory niezależnych twórców pozwolą na funkcjonowanie na rynku polskim muzycznym nie tylko dużym, amerykańskim wytwórniom, ale też małym polskim firmom fonograficznym i niezależnym producentom, których interesy nie są reprezentowane przez największe wytwórnie.
Do tej pory utwory debiutantów jak i starsze polskie utwory były grane w paśmie nocnym a więc w paśmie niekorzystnym dla artystów. Ustawa jest zgodna z prawem europejskim i nie wpływa na sytuacje rodzin z dziećmi.
OG: Szersze uzasadnienie projektu jest w tym pliku: http://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/0/ ... e/2590.pdf
