Symulacja polityczna

Krzysztof Ślebzak (ur. 12 stycznia 1975 w Szczecinie) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, specjalista w zakresie polityki społecznej oraz prawa pracy, od 2013 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Studia prawnicze ukończył w 1999 na Wydziale Prawa i Administracji UAM. Rok później ukończył studia na Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą, gdzie uzyskał tytuł LLM z zakresu prawa niemieckiego. W 2003 uzyskał stopień doktorski na podstawie pracy pt. System emerytalny pracowników jako element zabezpieczenia społecznego (promotorem był Włodzimierz Piotrowski). Habilitował się w 2010 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy Ochrona emerytalnych praw nabytych.

Jako nauczyciel akademicki związany z macierzystą uczelnią. W 2013 objął stanowiska profesora nadzwyczajnego oraz kierownika Katedry Prawa Pracy i Prawa Socjalnego na Wydziale Prawa i Administracji UAM. Został również wykładowcą w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Od 2004 pracownik Sądu Najwyższego, początkowo na stanowiskach asystenckich. W 2006 objął funkcję dyrektora Biura Studiów i Analiz SN.

Prof. dr hab. Violetta Konarska-Wrzosek - profesor zwyczajny w Katedrze Prawa Karnego i Kryminologii Wydziału Prawa i Administracji UMK. Ukończyła studia prawnicze na WPiA UMK w 1975 r. Stopień doktora nauk prawnych uzyskała w 1988r., a stopień doktora habilitowanego w zakresie prawa - prawa karnego uzyskała w 2002 r. Tytuł profesora nauk prawnych otrzymała w 2015 r.
Od 2011 r. jest Kierownikiem Katedry Prawa Karnego i Kryminologii UMK.
Prof. dr hab. Violetta Konarska-Wrzosek pracuje w Katedrze Prawa Karnego i Kryminologii WPiA UMK od dnia 1 października 1977 r. Bezpośrednio po studiach, które ukończyła na WPiA UMK w Toruniu, w latach 1975-1977 odbywała etatową aplikację sądową w okręgu Sądu Wojewódzkiego w Toruniu. Egzamin sędziowski zdała w 1977 r. na ocenę bardzo dobrą (celującą). W lutym 1988 r. uzyskała stopień naukowy doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Ochrona dziecka w polskim prawie karnym, za którą w listopadzie 1989 r. otrzymała nagrodę specjalną Prokuratora Generalnego w XXXI Ogólnopolskim Konkursie „Państwa i Prawa" na najlepsze prace habilitacyjne i doktorskie, ogłoszonym w 1988 r. W październiku 2002 r. uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa karnego na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. Dyrektywy wyboru kary w polskim ustawodawstwie karnym, Toruń 2002. We wrześniu 2013 r. Rada WPiA UMK wszczęła przewód o nadanie Jej tytułu naukowego profesora, który otrzymała z rąk Prezydenta RP w czerwcu 2015 r.

W 2009 r. została powołana Zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości (nr 175/09/DSP z dnia 13 października 2009 r., Dz. Urz. MS, Nr 12, poz. 113) na Przewodniczącą Zespołu do przeprowadzenia analizy dotychczasowych oraz wypracowania nowych modelowych rozwiązań prawnych w zakresie problematyki nieletnich, składającego się z naukowców i sędziów. Przygotowany przez nią i jej Zespół projekt obszernej nowelizacji ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z 26 października 1982 r. został uchwalony ustawą z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz niektórych innych ustaw, która obowiązuje od dnia 2 stycznia 2014 r. (Dz.U. 2013. 1165). Również w nowelizacji Kodeksu karnego z dnia 20 lutego 2015 r., która weszła w życie dnia 1 lipca 2015 r. (Dz. U. z 2015, poz. 396) uwzględniona została jedna z propozycji V. Konarskiej-Wrzosek, złożona na poszerzonym posiedzeniu Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego w Popowie k/Warszawy w dniach 15-16 listopada 2011 r., aby pozostawanie sprawcy pod dozorem elektronicznym uczynić dolegliwością składającą się na treść kary ograniczenia wolności.