Przechodzimy do debaty nad projektem ustawy o szlachectwie, tytulaturze królewskiej oraz organizacji dworu i kancelarii królewskiej:
Ustawa o szlachectwie, tytulaturze królewskiej oraz organizacji dworu i kancelarii królewskiej z dnia ... 2017 roku
Rozdział I Przepisy ogólne
Art. 1.
Niniejsza ustawa jest prawną regulacją związaną z pełnym tytułem Króla Polski, tytułami szlacheckimi i arystokratycznymi, oraz urzędami honorowymi ziemskimi i organizacją dworu i kancelarii królewskiej w Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 2.
1. Pełny tytuł monarszy Króla brzmi:
Z Bożej łaski i woli narodu król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, mazowiecki, podlaski, śląski, cieszyński i pomorski, margrabia Dolnych i Górnych Łużyc, hrabia kłodzki, Pan Ziemi Lubuskiej etc., etc.
2. Tytuły przysługujące wyłącznie władcy Rzeczypospolitej to Jego Królewska Mość, Jego Miłość, Najjaśniejszy Pan, Jaśnie Panujący, Miłościwie Panujący.
3. W oficjalnych dokumentach król może także używać formy skróconej tytułu, o którym mowa w ust. 1, tj. "Król Polski"
4. W przypadku panowania kobiety jej pełny tytuł brzmi:
Z Bożej łaski i woli narodu królowa Polski, wielka księżna litewska, ruska, pruska, mazowiecka, podlaska, śląska, cieszyńska i pomorska, margrabina Dolnych i Górnych Łużyc, hrabina kłodzka, Pani Ziemi Lubuskiej etc., etc.
Pozostałe tytuły zmienia się odpowiednio.
Art. 3.
1. Żonie Króla przysługuje tytuł Królowej, odpowiedni, jak w art. 2. ust. 4
2. Mężowi panującej Królowej przysługuje tytuł Króla, odpowiedni, jak w art. 2. ust. 1
3. Królowi w przypadku abdykacji przysługuje tytuł Król Senior.
4. Matce Króla, pełniącej w przeszłości funkcję Królowej przysługuje tytuł Królowej Matki.
5. Królowej po śmierci męża, sprawującego władzę króla przysługuje tytuł Królowej Wdowy.
6. Tytuł Wielkiego Księcia, nadawany jest przez Króla członkom rodziny królewskiej o szczególnych zasługach dla kraju za zgodą sejmu i senatu.
7. Dzieciom Króla przysługuje w zależności od płci odpowiednio tytuł Królewicza i Królewny.
Art. 4. Tytuły, o których mowa w art. 3. są nadawane przez Króla, za wyjątkiem tytułu Wielkiego Księcia. Osobom, które je otrzymały przysługuje tytuł Jego Królewska Wysokość.
Art. 5. 1. Uznaje się wszystkie tytuły szlacheckie i arystokratyczne uznane za pełnoprawne na dawnym terenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz obecnym terenie Rzeczypospolitej Polskiej przed 1918 rokiem. Ich weryfikacją zajmuje się Heroldia Koronna, zwana dalej Heroldią.
2. Tytuły arystokratyczne, co do których nie ma wątpliwości zawiera załącznik nr 1 do ustawy, jednak przynależność poszczególnych osób do rodów wymienionych w załączniku weryfikuje Heroldia.
Rozdział II Tytuły szlacheckie i arystokratyczne
Art. 6.
Tworzy się tytuł szlachcica wraz z przysługującą mu tytulaturą Szlachetny Pan.
Art. 7.
Tworzy się tytuły arystokratyczne wraz z przysługującą tytulaturą, poczynając od najniższego:
1. Baron (Dostojny Pan)
2. Hrabia (Wielmożny Pan)
3. Margrabia (Jaśnie Wielmożny Pan)
4. Książę (Jego Książęca Wysokość)
Art. 8.
1. Możliwe jest posiadanie innych tytułów arystokratycznych, niż określone w art. 7., o ile ich posiadacz wywodzi swoje prawo do nich z praw obowiązujących na terenie Polski.
2. Tytuły arystokratyczne mogą się wiązać z prawem do tradycyjnego zwierzchnictwa na danym obszarze, określonym w tytule.
Rozdział III Księstwa, ordynacje i pozostałe dobra
Art. 9.
1. Przywraca się do istnienia Księstwo Pszczyńskie na obszarze powiatu pszczyńskiego, który ulega likwidacji z dniem wejścia w życie ustawy.
2. Księstwo Pszczyńskie działa na zasadach powiatu.
3. Tytuł Księcia Pszczyńskiego obejmuje książę Bolko VI Hochberg i jest on dziedziczony według praw rodziny Hochbergów. Książę sprawuje honorowe zwierzchnictwo w Księstwie.
4. Oddaje się w ręce Księcia Pszczyńskiego dobra jego rodu z 1939 roku pozostające obecnie w rękach Skarbu Państwa bądź innych instytucji państwowych.
Art. 10.
1. Przywraca się do istnienia Księstwo Raciborskie na obszarze powiatu raciborskiego, który ulega likwidacji z dniem wejścia w życie ustawy.
2. Księstwo Raciborskie działa na zasadach powiatu.
3. Tytuł Księcia Raciborskiego obejmuje książę Wiktor V Marcin von Ratibor i jest on dziedziczony według praw rodziny von Ratibor und Corvey. Książę sprawuje honorowe zwierzchnictwo w Księstwie.
4. Oddaje się w ręce Księcia Raciborskiego dobra jego rodu z 1939 roku pozostające obecnie w rękach Skarbu Państwa bądź innych instytucji państwowych.
Art. 11.
1. Dobra znajconalizowane bez słusznego odszkodowania po roku 1939, leżące na dawnych terenach II RP, a pozostające obecnie w rękach Skarbu Państwa bądź innych instytucji państwowych oddaje się w ręce osób mających do nich prawa, na mocy dziedziczenia.
2. Przywraca się ordynacje rodowe, których choć część dóbr z 1939 roku leżących na dawnych terenach II RP, a pozostaje obecnie w rękach Skarbu Państwa bądź innych instytucji państwowych, z zastrzeżeniem, że w ich skład wchodzą dobra przekazane ordynatowi na mocy ust. 1. i pozostające w jego rękach przed dniem wejścia w życie ustawy. Dobra wchodzące w skład ordynacji mogą być poszerzane, na mocy przepisów prawa.
3. Jeśli w momencie wejścia w życie ustawy nie ma osób uprawnionych do dóbr, o których mowa w ust. 1. i ordynacji, o których mowa w ust. 2. dobra te pozostają w rękach ich obecnych właścicieli.
4. Ordynacje działają w oparciu o przepisy prawa, na których mocy zostały powołane.
5. W przypadku wymarcia linii rodów uprawnionych do tytułu ordynata, ordynacja może zostać rozwiązana, a jej majątek objęty zwykłym prawem dziedziczenia lub Król może wyznaczyć nowego ordynata.
6. Ordynacje rodowe, fideikomisy i majoraty istniejące w 1933 roku na terenach nie wchodzących wówczas w skład II RP, a wchodzących obecnie w skład Rzeczypospolitej Polskiej mogą być przywracane na mocy decyzji Króla.
Rozdział IV Organizacja dworu i Kancelarii Królewskiej
Art. 12.
Przywraca się urzędy nadworne:
1. Stołu królewskiego:
-kuchmistrz wielki koronny
-stolnik wielki koronny
-podczaszy wielki koronny
-krajczy wielki koronny
-podstoli wielki koronny
-cześnik koronny
2. Reprezentujące majestat monarszy:
-chorąży wielki koronny
-miecznik wielki koronny
-koniuszy wielki koronny
-łowczy wielki koronny
3. Dworskie:
-marszałek nadworny
-podkomorzy nadworny
-podskarbi nadworny
-łożniczy
-szambelan
-prywatny sekretarz króla
-sekretarz królewski
-kapelan
-kaznodzieja nadworny
-szafarz
-śpiżarny
-piwniczy
-woźniczy
-pułkownik rot dworskich
-kapitan gwardii królewskiej
-ochmistrz
-ochmistrzyni
Art. 13. Przwraca się nastepujące urzędy w Kancelarii Królewskiej:
1. Kanclerz wielki koronny.
2. Podkanclerzy koronny.
3. Marszałek wielki koronny.
4. Podskarbi wielki koronny.
5. Sekretarz wielki koronny.
6. Referendarz koronny.
7. Instygator koronny.
8. Pisarz wielki koronny.
9. Kustosz koronny.
10. Wielkorządca krakowsko-sandomierski.
Rozdział V Urzędy honorowe ziemskie
Art. 14.
Przywraca się urzędy honorowe ziemskie, poczynając od najwyższego:
1. Kasztelan.
2. Podkomorzy
3. Stolnik
4. Podczaszy
5. Podstoli
6. Cześnik
7. Łowczy
8. Wojski większy
9. Miecznik
10. Wojski mniejszy
11. Burgrabia
12. Horodniczy
Art. 15.
1.Każdorazowo nadając urzędy honorowe ziemskie dodaje się do nich nazwę odmiejscową, według uznania Króla.
2. Postanowienie przyznające urząd honorowy ziemski może określać obowiązki osoby nim obdarzonej.
Rozdział VI Sprawowanie tytułów i urzędów
Art. 16.
Wszystkie tytuły i urzędy, o których mowa w ustawie, nadaje Król w drodze postanowienia, jeśli ustawa nie stanowi inaczej.
Art. 17.
Tytułów szlacheckich, arystokratycznych, i urzędów honorowych ziemskich pozbawić może Król lub Sąd Najwyższy, na mocy prawomocnego wyroku.
Art. 18.
1.Pozbawiony tytułu może odwołać się od decyzji króla do Zgromadzenia Narodowego. Tytuł zostaje mu przywrócony, jeżeli za tym opowie się 3/4 członków zgromadzenia, obradujących w pełnym składzie.
2.Od decyzji Sądu Najwyższego nie można się odwołać.
Art. 19.
Tytuły szlacheckie i arystokratyczne może otrzymać każdy obywatel polski oraz gość zagraniczny, w uznaniu zasług położonych dla Rzeczpospolitej.
Art. 20.
1. Dla podniesienia wartości i znaczenia tytułów oraz prestiżu osób zaszczyconych tymi tytułami, wraz z tytułem szlacheckim lub arystokratycznym jest nadawany herb (podczas pierwszej nobilitacji) oraz może być nadawany majątek ziemski wedle woli i uznania Króla.
2. Majątek, o którym mowa w ust. 1. pochodzi z majątku należącego do króla lub przekazanego do jego dyspozycji przez Sejm lub Senat. Majątek ten jest związany z przyznanym tytułem i osoba, która go otrzymała traci go w chwili utraty tytułu.
Art. 21.
1. Tytuł szlachecki jest dziedziczony przez wszystkich członków rodu nobilitowanego, będących jego potomkami.
2. Tytuły arystokratyczne mogą być nadawane jako dziedziczne lub dożywotnie.
3. Urzędy honorowe ziemskie są nadawane dożywotnio.
4. Szczegóły dziedziczenia tytułów arystokratycznych i szlacheckich określa każdorazowo Król w drodze postanowienia.
5. Przyznanie tytułu arystokratycznego i urzędów, o których mowa w ustawie jest równoznaczne z przyznaniem tytułu szlacheckiego.
6. Tytułu można się zrzec.
Art. 22.
Osoba, która otrzymała nobilitację z rąk monarszych, zobowiązana jest złożyć przysięgę wierności w ciągu siedmiu dni od nobilitacji, według następującej roty:
"Ja (imię, tytuł i nazwisko), przysięgam wiernie służyć Miłościwie Panującemu (imię monarchy), z Bożej łaski i woli Narodu królowi Polski, wielkiemu księciu litewskiemu ruskiemu, pruskiemu, mazowieckiemu, podlaskiemu, śląskiemu, cieszyńskiemu i pomorskiemu, margrabiemu Dolnych i Górnych Łużyc, hrabiemu kłodzkiemu, Panu Ziemi Lubuskiej etc. etc. etc. , gdzie mnie Jego Królewska Miłość raczy obrócić albo posłać, we wszystkich państwach, wszędzie wiernym, posłusznym być zwierzchności, której mię ziemię nadawszy poruczyć będzie raczył, Jego Możności strzec i pożytek mnożyć, a w tych rzeczach, na których mię w posługi Jego Królewskiej Mości obstalowano, zawżdy wiernie i mężnie się stawić, jako wiernego i cnotliwego sługę zależeć będzie."
Przysięga może być złożona z dodaniem słów: Tak mi dopomóż Bóg."
Art. 23. Zakazane jest:
1. Sprawowanie honorowego ziemskiego i urzędu starosty.
2. Sprawowanie dwóch urzędów honorowych ziemskich.
3. Sprawowanie naraz urzędu kasztelana i urzędu kanclerza wielkiego koronnego.
4. Sprawowanie naraz co najmniej dwóch z poniższych urzędów:
1) kanclerza wielkiego koronnego,
2) marszałka wielkiego koronnego,
3) podskarbiego wielkiego koronnego,
4) Hetmana Wielkiego Koronnego.
Art. 24.
W przypadkach, o których mowa w art. 23. należy zrzec się jednego z urzędów lub tytułów, których nie można ze sobą łączyć.
Art. 25. W przypadku objęcia tytułu, o którym mowa w powyższej ustawie przez kobietę, przyznaje się go jej w formie żeńskiej, zgodnie z zasadami języka polskiego. Żonie, dzieciom i wnukom osoby posiadającej tytuł przysługuje tytulatura przysługująca z tej racji w przeszłości.
Rozdział VII Heroldia Koronna
Art. 26.
1. Heroldia Koronna jest urzędem zajmującym się weryfikacją i administrowaniem tytułami szlacheckimi i arystokratycznymi oraz herbami rodowymi i terytorialnymi na terenie Rzeczypospolitej Polskiej
2. Wszystkie osoby, którym na mocy dawnych praw przysługują tytuły szlacheckie lub arystokratyczne składają podanie o ich weryfikację do Heroldii. Weryfikuje ona ich szlachectwo lub tytulaturę arystokratyczną w ciągu sześciu miesięcy od złożenia podania.
3. Jeśli weryfikacja przebiegnie pozytywnie osoba, tytuł, którego dotyczyło podanie uznaje się za równy odpowiednim tytułom nadanym przez Króla.
Art. 27.
1. W skład Heroldii wchodzi jeden przedstawiciel Rzecznika Praw Obywatelskich, Generalnego Inspektora Danych Osobowych i Instytutu Pamięci Narodowej oraz dwudziestu członków wyznaczanych po pięciu przez następujące organy:
- Króla,
- Radę Ministrów,
- Sejm,
- Sąd Najwyższy.
2. Działalność Heroldii jest finansowana z budżetu przeznaczonego dla Króla.
3. Decyzję o weryfikacji, o której mowa w art. 26. Heroldia podejmuje w drodze uchwały większością głosów.
4. Heroldia działa według uchwalonego przez siebie regulaminu
Rozdział VIII Przepisy końcowe
Art. 28.
Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Załącznik nr 1
Rody, którym przysługuje tytuł książęcy (w pewnych przypadkach tylko w określonych liniach):
1. Czartoryscy herbu Pogoń Litewska
2. Sanguszkowie herbu Pogoń Litewska
3. Kurcewicze herbu Kurcz
4. Połubińscy herbu własnego
5. Łukomscy herbu własnego
6. Druccy-Sokolińscy herbu Druck
7. Druccy-Lubeccy herbu Druck
8. Woronieccy herbu Korybut
9. Czetwertyńscy herbu Pogoń Ruska
10. Massalscy herbu własnego
11. Ogińscy herbu Oginiec
12. Puzynowie herbu Oginiec
13. Żyżemscy herbu własnego
14. Szujscy herbu własnego
15. Giedroyciowie herbu Hippocentaurus
16. Świrscy herbu Lis
17. Poniatowscy herbu Ciołek
18. Świętopełk-Mirscy herbu Białynia
19. Bironowie herbu własnego
20. Radziwiłłowie herbu własnego
21. Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża
22. Jabłonowscy herbu Prus III
23. Sapiehowie herbu Lis
24. Sułkowscy herbu Sulima
25. Lichnowscy herbu własnego
26. Radolińscy herbu Leszczyc
27. Ród von Ratibor und Corvey herbu własnego
Rody, którym przysługuje tytuł margrabiowski (w pewnych przypadkach tylko w określonych liniach):
1. Gonzaga-Myszkowscy-Wielopolscy herbu Starykoń
Rody, którym przysługuje tytuł hrabiowski (w pewnych przypadkach tylko w określonych liniach):
Badeni h. Bończa
Baworowscy h. Prus II
Bnińscy h. Łodzia
Bobrowscy h. Jastrzębiec Boleściców
Borchowie h. Trzy Kawki
Borkowscy h. Łabędź
Braniccy h. Korczak
Brezowie h. Breza
Brzozowscy h. Belina
Bukowscy h. Ossoria
Butlerowie h. Butler
Chodkiewiczowie h. Chodkiewicz
Czaccy h. Świnka
Hutten-Czapscy h. Leliwa
Dzieduszyccy h. Sas
Gołuchowscy h. Leliwa
Grabowscy h. Topór
Grocholscy h. Syrokomla
Gurowscy, h. Wczele
Jabłonowscy h. Grzymała
Jezierscy h. Nowina i Nowina-Prus
Kalinowscy h. Kalinowa
Kaszowscy h. Janina
Komorowscy h. Korczak
Konarscy h. Gryf
Konopaccy h. Trzaska
Korytowscy h. Mora
Korwin-Kossakowscy h. Ślepowron
Koziebrodzcy h. Jastrzębięc Boleściców
Krasiccy h. Rogala z mitrą
Krasińscy h. Ślepowron
Kurnatowscy h. Łodzia
Kwileccy h. Byliny
Lasoccy h. Dołęga
Ledóchowscy h. Szaława
Lubienieccy h. Rola
Lubomirscy h. Szreniawa bez Krzyża
Łosiowie h. Dąbrowa
Łubieńscy h. Pomian
Mańkowscy h. Zaremba
Miączyńscy h. Suchekomnaty
Michałowscy h. Jasieńczyk
Mielżyńscy h. Nowina
Morsztynowie h. Leliwa
Mycielscy h. Dołęga
Orłowscy h. Lubicz
Ossolińscy h. Topór
Ostrorogowie h. Nałęcz
Ostrowscy h. Rawicz
Otoccy h. Dołęga
Pinińscy h. Jastrzębiec
Platerowie (Broel-Plater, Plater-Zyberk) h. Plater i Plater-Syberg
Ponińscy h. Łodzia
Potoccy herbu. Pilawa Złota i Pilawa Srebrna
Potuliccy h. Grzymała
Pruszyńscy h. Rawicz
Przezdzieccy h. Roch III
Pusłowscy h. Pusłowski
Raczyńscy h. Nałęcz
Reyowie h. Oksza
Romerowie h. Jelita
Ronikierowie h. Gryf
Russoccy h. Zadora
Siemieńscy i Siemieńscy-Lewiccy h. Dąbrowa
Skarbkowie h. Abdank
Sobańscy h. Junosza
Stadniccy h. Szreniawa bez Krzyża
Starzeńscy h. Lis
Sułkowscy h. Sulima
Sumińscy h. Leszczyc
Szembekowie h. Szembek
Szeptyccy h. Szeptycki
Tarnowscy h. Leliwa
Tyszkiewiczowie h. Leliwa
Wielopolscy h. Starykoń
Wodziccy h. Leliwa
Wolańscy h. Przyjaciel
Zabiełłowie h. Topór
Zalescy h. Dołęga
Załuscy h. Junosza
Zamoyscy h. Jelita
Zborowscy h. Jastrzębiec
Żółtowscy h. Ogończyk
Hochbergowie herbu własnego
Rody, którym przysługuje tytuł baronowski (w pewnych przypadkach tylko w określonych liniach):
Błażowscy h. Sas
Bystramowie h. Tarnawa,
Chłapowscy h. Drya,
Christiani-Grabienski-Kronauge v. Kronwald h. Grabieński-Kronauge
Czecz de Lindenwald h. Czecz de Lindenwald
Dembowscy herbu Jelita
Grotthuss h. Grotthuss,
Harsdorf v. Enderndorf h. Harsdorf,
Heinzel v. Hohenfels h. Heinzel
Heydel h. Heydel
Holstinghausen Holsten h. Holstinghausen
Horoch h. Trąby,
Kelles-Krauz h. Kelles-Krauz,
Klicccy h. Prus I
Konopka h. Nowina,
Larisch h. Larisch
Lewartowscy h. Lewart,
Lipowscy h. Lipowski,
Łubieńscy h. Pomian,
Manteuffel-Szoege h. Manteuffel-Szoege,
Michałowscy h. Jasieńczyk,
Offenbergowie h. Offenber,
Osten-Sacken h. Osten-Sacken,
Rahden h. Rahden
Radoszewscy h. Oksza
Reisky de Dubnitz h. Reisky de Dubnitz,
Rohn v. Rohnau h. Rohn
Rosenberg h. Rosenberg
Skarżyńscy h. Bończa odm.
Taube h. Taube
Unruh h. Unruh,
Zawadzcy h. Rogala
viewtopic.php?f=60&t=480
