Marek JurekMarek Jurek (ur. 28 czerwca 1960 w Gorzowie Wielkopolskim) – polski polityk.
Ukończył I LO im. Tadeusza Kościuszki w Gorzowie Wielkopolskim, następnie studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Temat jego pracy magisterskiej brzmiał Nacjonalizm i totalizm. Porównanie programów Stronnictwa Narodowego i Ruchu Narodowo-Radykalnego.
Pod koniec lat 70. zaangażował się w działalność opozycyjną. W latach 80. był współzałożycielem i uczestnikiem opozycyjnego Ruchu Młodej Polski, członkiem władz krajowych Niezależnego Zrzeszenia Studentów, pracował w redakcji podziemnej „Polityki Polskiej” i emigracyjnych „Znaków Czasu”.
W 1989 należał do założycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Był wiceprezesem i przewodniczącym rady naczelnej tej partii. W latach 1989–1993 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z listy Komitetu Obywatelskiego i I kadencji z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. W Sejmie kontraktowym wspólnie z Janem Łopuszańskim i Stefanem Niesiołowskim współtworzył charakterystyczny wizerunek ZChN. Podczas I kadencji Sejmu był wiceprzewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych.
Od 10 maja 1995 do 9 maja 2001 zasiadał w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji z nominacji Lecha Wałęsy, przewodniczył KRRiT od 10 maja do 28 grudnia 1995.
W 1999 wraz z Michałem Kamińskim udał się do Wielkiej Brytanii, by prywatnie spotkać się z generałem Augusto Pinochetem, oskarżonym w Hiszpanii o zbrodnie przeciwko ludzkości, zabójstwa i stosowanie tortur i osadzonym w areszcie domowym na podstawie Konwencji ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa.
Marek Jurek deklaruje całkowite poparcie dla społecznego nauczania Kościoła katolickiego, jest przeciwny zapłodnieniu pozaustrojowemu, aborcji, eutanazji, związkom homoseksualnym; wspiera naprotechnologię. Opowiada się za oparciem przyszłości Polski i Europy na kultywowaniu tradycji cywilizacji chrześcijańskiej i kultury łacińskiej. Jest zwolennikiem mszy trydenckiej. Jest honorowym członkiem Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego.
Jest stałym publicystą katolickich tygodników: „Niedzieli”, „Gościa Niedzielnego” i „Idziemy”, a także autorem książki Reakcja jest objawem życia, będącej zbiorem jego felietonów z lat 1999-2000. Blisko współpracuje z pismem „Christianitas”, gdzie publikuje swoje artykuły światopoglądowe i polityczne. Ma także stałą rubrykę w miesięczniku „W Sieci Historii”. W 2009 wydał książkę Dysydent w państwie POPiS, w której znajdują się m.in. notatki z jego dziennika i wpisy z jego bloga. Współpracuje także z Radiem Wnet.