Świlski:
Przechodzimy do wyboru wiceprzewodniczących sejmiku. og: w liczbie 3, czas 32h
Anna Elżbieta Fotyga z domu Kawecka (ur. 12 stycznia 1957 w Lęborku) – polska polityk i ekonomistka, w latach 2006–2007 minister spraw zagranicznych w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego, w latach 2007–2008 szefowa Kancelarii Prezydenta RP, posłanka na Sejm VII kadencji, deputowana do Parlamentu Europejskiego VI i VIII kadencji.
W 1976 została absolwentką III Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. W 1981 ukończyła studia z zakresu handlu zagranicznego na Uniwersytecie Gdańskim.
W 1981 pracowała w dziale zagranicznym Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność”. W latach 1987–1989 była członkinią zarządu spółki „Modem”. Od 1989 do 1991 pracowała, a następnie kierowała Biurem Spraw Zagranicznych Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. Była bliskim współpracownikiem ówczesnego wiceprzewodniczącego Związku Lecha Kaczyńskiego.
W latach 1992–1994 pracowała w przedsiębiorstwie wydawniczym „Przekaz”, a w kolejnych latach jako ekspert w Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz jako doradca przy projektach Banku Światowego. Od 1998 do 2002 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej rady nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Od 1999 do 2001 była także doradcą prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych ds. integracji europejskiej, a w 2000 również doradcą Prezesa Rady Ministrów do spraw międzynarodowych w rządzie Jerzego Buzka. W 2001 pełniła obowiązki dyrektora Departamentu Spraw Zagranicznych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
20 listopada 2002 została mianowana zastępcą prezydenta miasta Gdańska, gdzie była odpowiedzialna za politykę gospodarczą miasta oraz między innymi fundusze z Unii Europejskiej. Zrezygnowała z tej funkcji w dniu 12 stycznia 2004, formułując zarzuty o nepotyzm lub korupcję pod adresem prezydenta miasta Pawła Adamowicza z PO i jego otoczenia.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego 13 czerwca 2004 startowała z list Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nr 1 obejmującym województwo pomorskie. Uzyskała mandat poselski, otrzymując 25 994 głosów. Funkcję polskiej deputowanej VI kadencji PE sprawowała do 22 listopada 2005.
23 listopada 2005 została mianowana sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
9 maja 2006 po dymisji Stefana Mellera prezydent Lech Kaczyński mianował ją na stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Była pierwszą kobietą na tym stanowisku. Utrzymała je w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Formalnie pełniła tę funkcję dwukrotnie z parodniową przerwą we wrześniu 2007.
Od 7 września 2006 do 20 maja 2010 zasiadała w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego.
29 listopada 2007 została przez Lecha Kaczyńskiego powołana na stanowisko szefa Kancelarii Prezydenta RP. Pełniła tę funkcję do 20 sierpnia 2008.
W latach 2009–2010 kierowała misją Międzynarodowej Organizacji Pracy w Tbilisi. W sierpniu 2010 podała się do dymisji.
W 2011 w wyborach parlamentarnych została kandydatką Prawa i Sprawiedliwości do Sejmu z okręgu gdańskiego i uzyskała mandat poselski liczbą 24 662 głosów. W 2014 z powodzeniem kandydowała z listy PiS w wyborach do Parlamentu Europejskiego, zdobywając 56 677 głosów i zostając eurodeputowaną VIII kadencji. Została wybrana na przewodniczącą parlamentarnej Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony (SEDE). W wyborach w 2019 roku bez powodzenia ubiegała się o reelekcję. Później kilkukrotnie bezskutecznie kandydowała również do sejmu. W 2021 roku, po objęciu funkcji prezesa PiS przez Renatę Budzyńską została natomiast wybrana do Komitetu Politycznego partii. W wyborach samorządowych w 2022 roku została kandydatką PiS na marszałka województwa pomorskiego. Zajęła czwarte miejsce, z wynikiem 13%, została natomiast wybrana do sejmiku województwa.
Wróć do „Sejmik Województwa Pomorskiego”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 2 gości