Julian Golak:
W związku ze zbliżającym się końcem I kadencji Senatu RP sejmik musi wybrać nowego senatora. Proszę o zgłaszanie kandydatur. og: czas 48h
Bogdan Andrzej Zdrojewski (ur. 18 maja 1957 w Kłodzku) – polski polityk i samorządowiec. Od 1990 do 2001 i ponownie od 2018 prezydent Wrocławia, senator IV kadencji, poseł na Sejm IV, V, VI i VII kadencji, od 2006 do 2007 przewodniczący klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, od 2014 do 2018 deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji. Od 2007 do 2014 minister kultury i dziedzictwa narodowego.
Syn Leonarda i Mirosławy Zdrojewskich.
W latach 1976–1977 pracował jako młodszy maszynista trakcji elektrycznej w PKP, a następnie do 1979 jako specjalista w Państwowych Zakładach Zbożowo-Młynarskich we Wrocławiu.
Absolwent filozofii (1983) i kulturoznawstwa (1985) na Uniwersytecie Wrocławskim. W czasie studiów założył i następnie kierował kołem naukowym historii filozofii (od 1980). W 1980 został członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów, jesienią tego samego roku został szefem struktury NZS na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UWr. Po ogłoszeniu stanu wojennego na początku 1982 objął funkcję szefa tajnego zarządu NZS na Uniwersytecie Wrocławskim, kierował nim do 1984.
Od 1984 pracował w Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, był członkiem komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” na AE. W 1989 został pracownikiem Instytutu Socjologii UWr. Równocześnie był sekretarzem Wrocławskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” (1989–1990), a także kierownikiem założonego przez siebie Ośrodka Badań Społecznych przy RKW NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk (1989–1990).
W 1990 został radnym Rady Miejskiej Wrocławia z listy WKO. Od 4 czerwca 1990 do 1 września 2001 przez blisko trzy kadencje sprawował urząd prezydenta Wrocławia. Pewną popularność zyskał w czasie powodzi z 1997, osobiście kierując w mieście akcją przeciwpowodziową.
W 1997 jako kandydat niezależny został senatorem (otrzymał 240 tys. głosów). Zrezygnował 11 stycznia 2000, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł, że funkcji prezydenta miasta nie można łączyć z mandatem senatorskim. Z urzędu prezydenta miasta ustąpił w maju 2001, kiedy zdecydował się kandydować do Sejmu. Wybrany na IV kadencję z ramienia PO (47 297 głosów).
Po wyborze zrezygnował z immunitetu, w związku z zarzutami o rzekomą niegospodarność (sprawa tzw. wrocławskiego VAT-u), w 2004 został jednak prawomocnie uniewinniony od popełnienia zarzucanych mu czynów.
W 2005 ponownie wybrano go do Sejmu V kadencji z wrocławskiej listy PO (liczbą 73 959 głosów). W 2006 został członkiem gabinetu cieni PO odpowiadającym za obronę narodową. 5 grudnia 2006 objął stanowisko przewodniczącego klubu parlamentarnego PO. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał z ramienia PO w okręgu wrocławskim we Wrocławiu 213 883 głosy (trzeci wynik w kraju).
16 listopada 2007 został ministrem kultury i dziedzictwa narodowego w pierwszym rządzie Donalda Tuska. W wyborach w 2011 uzyskał poselską reelekcję liczbą 149 962 głosów. W drugim rządzie Donalda Tuska zachował stanowisko ministra kultury i dziedzictwa narodowego.
W wyborach w 2014 uzyskał mandat eurodeputowanego VIII kadencji. 17 czerwca tego samego roku został odwołany ze stanowiska ministra, a 1 lipca 2014 złożył ślubowanie w Parlamencie Europejskim. W 2018 roku, w związku z ponownym wyborem na prezydenta Wrocławia złożył mandat. W 2022 roku uzyskał reelekcję.
Wróć do „Sejmik Województwa Dolnośląskiego”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości